Liturgiczne wspomnienie – Ścięcie św.Jana Chrzciciela - 29 sierpnia

Kościół święty obchodzi w dniu 24 czerwca dzień narodzin św. Jana Chrzciciela, dziś natomiast dzień jego śmierci, jego narodzin dla nieba. Święty Jan, który cały naród wzywał do poprawy obyczajów, nie wahał się napominać również króla. Za to został uwięziony i ścięty (ewangelia).” Bo mówił Jan Herodowi:  Nie godzi się tobie  mieć żony  brata twego.  Herodiada zaś czyhała na niego i chciała go zgładzić, ale nie mogła. Bo Herod obawiał się Jana , wiedząc,  że jest mężem sprawiedliwym i świętym. I  strzegł go i wiele czynił pod jego wpływem a chętnie go słuchał.  I gdy nadszedł dzień stosowany, Herod  w swe urodziny zgotował ucztę dla książąt, wodzów i dostojników galilejskich. A gdy weszła córka owej Herodiady i tańczyła, a  spodobała się królowi, rzekł król do dziewczęcia „Proś mię, o co chcesz, dam ci, choćby nawet połowę królestwa mego. Ona tedy wyszedłszy powiedziała matce swojej „Czego ma żądać”. Ta zaś rzekła „ Głowy Jana Chrzciciela”. Zaraz też wbiegła z pośpiechem do króla i prosiła mówiąc „ Chcę abyś natychmiast dał mi na misie głowę Jana Chrzciciela. I zasmucił się król: dla onej przysięgi i dla współbiesiadników nie chciał jej odmawiać. Ale posławszy kata, rozkazał przynieść głowę jego na misie. I ściął go w więzieniu, i przyniósł jego głowę na misie, i wręczył  ją dziewczęciu. A dziewczę oddała ją  matce swojej.  Posłyszawszy o tym uczniowie jego przybyli, zabrali ciało jego i złożyli je w grobie”. Podobnie jak Prorocy i Apostołowie własną krwią przypieczętował głoszoną naukę.

[Mszał Rzymski opracowany  przez o.o. benedyktynów tynieckich, Poznań 1963]