Na wstępie Wielkiego Tygodnia
liturgia przedstawia wiernym w syntetycznym skrócie Tajemnicę Wielkanocną —
przejście przez mękę i krzyż do chwały Zmartwychwstania. Procesja wskazuje na
cel i owoc ofiary Zbawiciela. Jest nim zwycięstwo nad szatanem, grzechem i
śmiercią. We Mszy świętej rozważamy cenę za jaką zwycięstwo zostało osiągnięte.
Procesja dzisiejsza wywodzi się z
Jerozolimy i sięga IV w. Chrześcijanie gromadzili się na Górze Oliwnej. Po
odczytaniu Ewangelii o wjeździe Pana Jezusa do Jeruzalem udawali się w
uroczystej procesji do kościoła Zmartwychwstania Pańskiego. I my
dzisiaj przy śpiewie uroczystych antyfon i hymnów idziemy za krzyżem,
który kiedyś otworzy nam bramy nieba. Tradycja święcenia palm wywodzi się z
Rzymu. Zielone gałązki są symbolem odradzającej się przyrody i zwycięstwa
życia nad śmiercią. Poświęcone palmy zatkniemy w naszych domach za krzyżem i
będą nam przypominać o zwycięstwie Chrystusa nad Szatanem.
POŚWIĘCENIE
I ROZDAWANIE PALM
Celebrans i asystujący, złożywszy
ukłon przed ołtarzem, udają się do miejsca gdzie będą święcone palmy. Chór
śpiewa antyfonę:
|
Mt 21,9.
Hosánna
fílio David: benedíctus qui
venit in nómine Dómini. O Rex Israël: Hosánna in excélsis.
V. Dóminus
vobíscum
R. Et
cum spíritu tuo.
Béne+dic,
quaesumus, Dómine, hos palmarum ramos: et praesta; ut, quod
populus tuus in tui venerationem hodierna die corporaliter agit, hoc
spiritualiter summa devotione perficiat, de hoste victoriam reportando, et
opus misericordiae summopere diligendo.
Per
Dóminum...
R. Amen
|
Hosanna Synowi Dawidowemu,
błogosławiony, który przychodzi w imię Pańskie. O Królu izraelski: Hosanna na
wysokościach.
V. Pan z wami.
R. I z duchem twoim
Pobłogos+ław, prosimy Cię, Panie, te gałązki palm i spraw,
aby Twój lud, obchodząc w dzisiejszym dniu tę zewnętrzną uroczystość ku
czci Twojej, dopełnił jej z największą pobożnością w sposób duchowy:
niech odniesie zwycięstwo nad wrogiem i rozmiłuje się w uczynkach
miłosierdzia.
Przez Pana...
R. Amen
|
Kapłan trzykrotnie kropi palmy
leżące przed nim i trzymane w rękach przez wiernych oraz okadza je. Następnie
celebrans rozdaje poświęcone palmy najpierw duchowieństwu, potem ministrantom,
w końcu wiernym lub ich przedstawicielom. W czasie rozdawania palm śpiewa się
psalmy (23 i 46) z następującymi antyfonami:
|
Pueri
Hebraeorum, portantes ramos olivarum, obviaverunt Domino clamantes et
dicentes: «Hosanna in excelsis»
Pueri
Hebraeorum vestimenta prosternebat in via et clamabant dicentes: «Hosanna
filio David; benedictus qui venit in nomine Domini».
|
Dzieci żydowskie niosą gałązki
oliwne wyszły naprzeciw Panu, wołając i mówiąc: «Hosanna na wysokościach»
Dzieci żydowskie uścielały
sukniami drogę i wołały mówiąc: «Hosanna Synowi Dawidowemu:
Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie»
|
Po nałożeniu kadzidła kapłan lub
diakon śwpiewa następujący fragment Ewangelii (Mt 21, 1-9):
|
In illo témpore: Cum
appropinquásset Iesus Ierosólymis, et venísset Béthphage ad montem Olivéti:
tunc misit duos discípulos suos, dicens eis: Ite in castéllum, quod contra
vos est, et statim inveniétis ásinam alligátam et pullum cum ea: sólvite et
addúcite mihi: et si quis vobis áliquid dixerit, dícite, quia Dóminus his
opus habet, et conféstim dimíttet eos. Hoc autem totum factum est, ut
adimplerétur, quod dictum est per Prophétam, dicéntem: Dícite fíliae Sion:
Ecce, Rex tuus venit tibi mansuétus, sedens super ásinam et pullum, fílium
subiugális. Eúntes autem discípuli, fecérunt, sicut præcépit illis Iesus. Et
adduxérunt ásinam et pullum: et imposuérunt super eos vestiménta sua, et eum désuper
sedére tecérunt. Plúrima autem turba stravérunt vestiménta sua in via: álii
autem cædébant ramos de arbóribus, et sternébant in via: turbæ autem, quæ
præcedébant et quæ sequebántur, clamábant, dicéntes: Hosánna fílio David:
benedíctus, qui venit in nómine Dómini.
|
Onego czasu: Gdy Jezus
przybliżał się do Jeruzalem i przyszedł do Betfage na Górze Oliwnej, wtedy
wysłał dwóch uczniów mówiąc im: «Idźcie do wsi, która jest przed wami, a
niebawem znajdziecie oślicę przywiązaną i oślę z nią: odwiążcie i przywiedźcie
do mnie. A jeśliby wam kto co mówił, powiedzcie, że Pan ich potrzebuje, a
natychmiast puści je». A wszystko to się stało, aby się wypełniło, co
powiedziane jest przez Proroka mówiącego: Powiedzcie córce Syjońskiej: Oto
zdąża ku tobie król twój cichy i siedzący na oślicy i na oślęciu, synu
podjarzemnej. Idąc tedy uczniowie uczynili jako im przykazał Jezus. I
przewiedli oślicę z oślęciem i włożyli na nie szaty swoje, a Jego posadzili
na nie. A wielka rzesza słała szaty swoje na drodze, a drudzy obcinali
gałązki z drzew i rzucali na drogę. Rzesze zaś, które wyprzedzały i które
postępowały za Nim, wołały mówiąc: «Hosanna Synowi Dawidowemu. Błogosławiony,
który przybywa w imię Pańskie»
|
Po zasypaniu kadzidła,
diakon zwraca się do wiernych i śpiewa:
|
V. Procedámus in pace .
R. In nómine Christi. Amen.
|
V. Idźmy w pokoju.
R. W imię Chrystusa. Amen.
|
Procesja wyrusza
poprzedzona krzyżem, na którym zatknięto palmę zwycięstwa, za nim idzie
duchowieństwo i ministranci, potem celebrans z asystą i wierni. Chór śpiewa
antyfony i hymn ku czci Chrystusa Króla: "Gloria Laus et honor". Gdy
procecja wchodzi do kościoła śpiewa się ostatnią antyfonę:
|
Ingrediénte Dómino in
sanctam civitátem, Hebræórum púeri resurrectiónem vitæ pronuntiántes,
Cum ramis palmárum: «Hosánna, clamábant, in excélsis».
Cum audísset pópulus, quod Iesus veníret Ierosólymam, exiérunt óbviam
ei.
Cum ramis palmárum: «Hosánna, clamábant, in excélsis».
|
Gdy wchodził Pan do miasta świętego, chłopięta
żydowskie, zmartwychwstanie Żywota przepowiadając, z gałązkami palmowymi w
ręku wołały: «Hosanna na wysokościach».
Gdy lud usłyszał, że Jezus przychodzi do Jerozolimy,
wyszedł Mu na przeciw z palmowymi gałązkami i wołał: «Hosanna na
wysokościach».
|
Procesję kończy
następująca modlitwa:
|
V. Dóminus
vobíscum.
R. Et
cum spiritu tuo.
Oremus.
Dómine Iesu Christe, Rex ac Redémptor noster, in cuius honórem, hoc ramos
gestántes, solémnes laudes decantávimus: concéde propítius ut, quocúmque hi
rami deportáti fúerint, ibi tuæ benedictiónis grátia descéndat, et quavis
dǽmonum iniquitáte vel illusióne profligáta, déxtera tua prótegat, quos
redémit: Qui vivis et regnas in sǽcula sæculórum.
R. Amen.
|
Panie Jezu Chryste, Królu i odkupicielu nasz, na Twoją
cześć, trzymając w rękach palny, śpiewaliśmy uroczyste pienia. Dozwól
łaskawie, niech błogosławieństwo Twoje zstąpi wszędzie tam, gdzie te gałązki
zostaną zaniesione. Niech prawica Twoja zniweczy wszelką przewroctność i
ułudę szatańską, ochrania tych, których odkupiła.
Który żyjesz i królujesz na wiekki wieków.
|
