wtorek, 29 września 2015

Ogłoszenie

W dniu 02  października  - Msza św.  w pierwszy piątek miesiąca -  o godz. 19.30

Msza niedzielna  w dniu  04 października  - wyjatkowo  -  o godzinie 15.45

sobota, 26 września 2015

XVIII Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego - Msza Święta o godzinie 15.00

Ubogaceni w Chrystusie . „Da pacem , Domine – Daj pokój, zapłatę, Panie”, pełne zbawienie, które nam wysłużył odkupiciel.” Daj, by prorocy twoi znaleźli się prawdomównymi ” ( antyfona na introit). „ Weseliłem się z tego, co mi powiedziano: Pójdźmy do domu Pańskiego” ( psalm na introit), do wiecznej ojcowizny. Nas, ochrzczonych, czeka żywot wieczny. „ Dziękuję Bogu mojemu za łaskę, która jest wam  dana w Chrystusie Jezusie ”( lekcja ).Dzisiejszej niedzieli zróbmy wdzięcznym sercem  przegląd naszego życia. Rozmyślajmy o licznych  i wielkich łaskach, które dał nam Pan  w naszym życiu. Wyznajmy, żeśmy „ w Nim, Chrystusie Jezusie we wszystko się wzbogacili”. Czyż więc nie powinnyśmy uważać się za szczęśliwych , „Oczekując  objawienia Pana naszego, Jezusa Chrystusa”, ponownego  przyjścia  Pana w godzinie naszej śmierci do  nas osobiście, a do całej ludzkości na końcu świata ? „ Oczekujcie go”. Do tego daje  nam Pan swa łaskę. „Weseliłem się z tego, co mi powiedziano: Pójdźmy do domu Pańskiego ( antyfona na introit i graduł).Tymczasem „umocni” was aż do końca bez winy w dzień przyjścia Pana naszego Jezusa Chrystusa”. Kościół chce wytrwać i doczekać się przyjścia Pana – bez zmazy, całkowicie czysty, bez grzechu, ozdobieni łaską, w szacie  godnej. Początkiem i podstawą łaski i całej naszej nadziei zbawienia jest  Chrzest święty, który przyjęliśmy. Jest on wielkim wydarzeniem w naszym życiu. Przypomina go nam liturgia święta w  - ewangelii o paralityku. Dwie rzeczy uczynił mu Jezus: najpierw  odpuścił grzechy. „ odpuszczają ci się grzechy twoje”. A  potem uzdrowił go z jego słabości: „Wstań, weźmij łoże twoje i idź do domu twego”. Nas to uleczył Pan  na Chrzcie świętym w  Sakramencie Pokuty, w Najświętszej Eucharystii, ze  słabości grzechu pierworodnego i z grzechów osobistych, a przede wszystkim  uczestnicząc we Mszy świętej i Komunii świętej zostajemy uleczeni ze słabości duszy a nasze ciało otrzymuje zalążek wiekuistego zmartwychwstania. Oto jest nasza nadzieja. Oto co nam przyniesie objawienie się Pana Jezusa Chrystusa: ostateczne zbawienie i życie wieczne duszy i ciała, ciała  zmartwychwstanie i żywot wieczny w domu  Ojca. „ Weseliłem się z tego, co mi powiedziano: Pójdźmy do domu Pańskiego”  w niebie. „ bierzcie ofiary”, upomina antyfona na komunię  Składajcie Najświętszą Ofiarę, „ Wchodźcie do przedsionków Jego”, które zbudował sobie na ołtarzach naszych. Mocą  Najświętszej Ofiary oraz Komunii świętej, którą przyjmujemy otwiera nam się  droga do domu niebieskiego. Moc miłosierdzia niech kieruje sercami naszymi, bez Ciebie bowiem nie możemy podobać się Tobie.

Źródło: "Illuminare  III  r.1965 "  - Rozmyślania  liturgiczne.











wtorek, 22 września 2015

Róże różańcowe

„ Modlitwa różańcowa jest modlitwą człowieka za człowieka, jest modlitwą ludzkiej solidarności, modlitwą wspólną odkupionych, która odbija w sobie ducha i intencje pierwszej z odkupionych, Maryi, Matki i obrazu Kościoła, jest modlitwą za wszystkich ludzi świata i historii, żywych i umarłych, powołanych do tworzenia wraz z nami Ciała Chrystusa i do  stania się wraz  z Nim współdziedzicami chwały Ojca”  ( Jan Paweł II).



Serdecznie zapraszamy do współtworzenia róż różańcowych przy środowisku związanym z Mszą Św. w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego w Zielonce. Wszystkich chętnych prosimy o kontakt pod numerem tel 501 588 594 lub zgłaszanie się do ks. Bartosza. Prosimy o kontakt najlepiej przed końcem września.

sobota, 19 września 2015

Informacja dla ministrantów

ZBIÓRKA MINISTRANTÓW ( oraz  kandydatów )  w  niedzielę - 20 września - po Mszy Świętej.

20 września - XVII Niedziela po Zesłaniu Ducha Świetego - Msza Święta o godzinie 15.00

Chrystus Panem.  „Co sądzicie o Chrystusie ? Czyim jest synem”. Tak pyta Jezus faryzeuszy. Mówią Mu : „ Dawida”. On zaś: „Jakoż tedy Dawid w duchu zowie go Panem, mówiąc: Rzekł Pan Panu memu, siądź po prawicy mojej, aż  położę nieprzyjaciół twoich podnóżkiem nóg twoich. Jeżeli więc  Dawid nazywa go Panem, jakże jest synem jego?”. Faryzeusze zamilkli. My zaś  wyznajemy Go Panem, królującym na prawicy Ojca, w majestacie i chwale króla, który przyjdzie na końcu świata sądzić żywych i umarłych. Staje On dziś przed nami w liturgii świętego Kościoła jako Pan, posiadający władze nad światem. Przyrzekł Mu bowiem Ojciec: „ Żądaj ode mnie, a dam Ci pogany w dziedzictwo Twoje, a w posiadłość Twą krańce ziemi ( Ps. 2, 8 ). Chrystus jako człowiek otrzymał od Ojca pełnię władzy. Przed Nim zginają kolana wszyscy, którzy są w niebie, na ziemi i pod ziemią. Zwycięży On nieprzyjaciół Kościoła. Przyjmie do swojej chwały nas i wszystkich, którzy są złączeni z Kościołem, gdy przyjdzie ponownie. „ Sprawiedliwyś jest, Panie, i sąd Twój jest prawy” ( ant. na introit). Jego lud. „ jeden Pan, jedna wiara, jeden Chrzest, jeden Bóg i Ojciec wszystkich” ( lekcja) . W tym  wykazuje On swą moc i chwałę, że swoich napełnia i przenika swym Duchem i w ten sposób doprowadza ich do jedności  ducha i łączy „ węzłem pokoju”, tj. zgody. Daje królewskie przykazanie miłości Boga i bliźniego. Im bardziej jesteśmy jednym sercem i jedną dusza, jednym ciałem i jednym duchem, tym bardziej składamy Mu świadectwo: „ Ty  sam jesteś Święty, Tyś sam Panem, Tyś sam Najwyższy wraz z Duchem Świętym w chwale Ojca”. „Błogosławiony naród, którego Bogiem jest Pan, lud, który obrał za dziedzictwo sobie” ( graduł ) Chrystus jest naszym Panem. Obrał nas na dziedzictwo sobie. By nas posiąść i móc uszczęśliwić, wstąpił na krzyż i odkupił nas we krwi swojej. Na chrzcie świętym wszczepił nas  w siebie, uczynił dziećmi Bożymi i członkami Kościoła. Wdzięcznym sercem wyśpiewujmy : „ Błogosławiony naród, którego  Bogiem jest Pan, Chrystus”. „Jam jest Pan, Bóg twój….Nie będziesz miał bogów cudzych przede mną. Tylko Boga, Chrystusa. Nic poza Nim. „Śluby czyńcie i oddajcie Panu, Bogu waszemu, wszyscy, którzy koło Niego przynosicie dary straszliwemu, i Temu, który odejmuje ducha książętom, straszliwemu dla królów ziemskich ” (antyfona na komunię): Niechże On mi będzie Panem! Tylko On! „Jeden Pan”.

Źródło: "Illuminare  III  r.1965 "  - Rozmyślania  liturgiczne.












czwartek, 17 września 2015

Warsztaty liturgiczne w Licheniu

W warsztatach Ars Celebrandi, które odbyły się w dniach 26-23 sierpnia br., uczestniczył nasz ministrant Józef, wraz ze swoimi bliskimi. Poprzez codzienne zajęcia w grupie warsztatowej i wielokrotną służbę przy ołtarzu, bardzo rozwinął swoje umiejętności i wiedzę.

Organizatorzy przygotowali w programie warsztaty dla kapłanów i służby liturgicznej, na różnym stopniu zaawansowania, a także bogatą ofertę warsztatów muzycznych. Niezwykle ciekawą propozycją były też warsztaty rękodzieła: koronkarstwa i wyrobu biżuterii. Osoby zainteresowane mogły zgłębiać wiedzę z dziedziny paramentyki.
Uczestnicy przybyli ze wszystkich stron Polski, a także spoza jej granic. Tygodniowy pobyt na warsztatach, był dla naszej rodziny czasem bardzo owocnym.
Zaletą tej inicjatywy, była także lokalizacja na terenie sanktuarium licheńskiego. Wolne chwile mogliśmy przeznaczyć na zwiedzanie Bazyliki, Muzeum im. księdza Józefa Jarzębowskiego, bogatego w eksponaty historyczne i liturgiczne i rekreację na łonie przyrody. Teren sanktuarium jest bardzo duży i pełen pięknych, ciekawych miejsc, w których każdy pielgrzym znajdzie coś dla siebie. Moim dzieciom najbardziej podobało się muzeum i rozliczne, małe kapliczki, w których celebrowane były Msze św. recytowane.
Największe wrażenie podczas pobytu, zrobiła na nas ogromna liczba gorliwych i mądrych, głównie młodych, kapłanów. Wielką radością było patrzenie na księży, dla których noszenie sutanny i biretu jest czymś oczywistym. Także wielu kleryków, których wizja własnego kapłaństwa, zmierza w takim właśnie kierunku.
Bardzo budujące było zainteresowanie warsztatami wśród młodych ludzi. Średnia wieku wynosiła poniżej 30 lat, dominowali naprawdę bardzo młodzi mężczyźni. Patrzenie na nich dawało nadzieję na piękne powołania do wszystkich stanów, tak bardzo potrzebne dziś Kościołowi i światu. Spotkaliśmy tam wiele osób szukających ładu, harmonii, wiernych Tradycji i tradycji, kochających swój kraj, jego historię i dziedzictwo. To były bardzo budujące postawy. Regularne obcowanie z łaciną, odwiecznym językiem Kościoła, było prawdziwą ucztą dla ducha.
Mnogość propozycji w planie każdego dnia, pozwalała na przeżywanie tego czasu w sposób pobożny i pomocny w osobistym rozwoju i zmierzaniu w drodze do Pana. To spotkanie pokazało, że lud wierny Tradycji, to nie marginalna grupa, o kontrowersyjnych postawach i pragnieniach. To ludzie w każdym wieku, którzy mają swoje miejsce w Kościele i chcą Jego dobra, zawsze stawiając na pierwszym miejscu uwielbienie Boga.
I chociaż widzimy, jak wiele jest jeszcze do zrobienia, jak bardzo musimy pracować nad sobą i jak bardzo potrzebujemy miłosierdzia Bożego każdego dnia, wiemy, że idziemy w dobrym kierunku. I ten kierunek, nawiązując do słów bp. Atanazego Schneidera, to przykład wiosny Kościoła. Wiemy, że ta forma liturgii jest Jego wielkim skarbem. Wielką radością było dla nas spotkanie tych, którzy tę formę umiłowali i poprzez jej przemożny wpływ, chcą zmieniać swoje życie.









Tekst i zdjęcia:  E.K.

wtorek, 15 września 2015

Róże różańcowe w Zielonce

Serdecznie zapraszamy do współtworzenia róż różańcowych przy środowisku związanym z Mszą Św. w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego w Zielonce. Wszystkich chętnych prosimy o kontakt pod numerem tel 501 588 594 lub zgłaszanie się do ks. Bartosza. Prosimy o kontakt najlepiej przed końcem września.

sobota, 12 września 2015

13 września - XVI Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego - Msza Święta o godzinie 15.00

Pokora nasza siłą. Radosny motyw ubiegłej niedzieli wyraźnie dziś ustępuje. Nadchodzi jesień. Dni są krótsze, noce dłuższe, ciemności stają się coraz większe tak w naturze, jak i duszy modlącego się Kościoła. W pokorze uznajemy i wyznajemy naszą słabość i niegodność „ Panie, ku ratunkowi memu wejrzyj!(ant. na ofertorium). W najświętszej Ofierze udziela nam On swego życia. W Komunii świętej staje się pokarmem  naszej duszy. "Zmiłuj się nade mną Panie, bom do Ciebie wołał cały dzień!. Albowiem Tyś, Panie słodki i cichy i wielce miłosierny dla wszystkich, którzy Cię wzywają. Nakłoń, Panie ucha swego i wysłuchaj mię, bom ci nędzny i ubogi ”(ant. i psalm na introit). Jesień. Pan przychodzi , by przeprowadzić  zbiory. Jednak u wielu jego dzieci nie może zebrać oczekiwanych plonów, nawet u  tych którzy szczególnie związali się z Bogiem i Chrystusem, Jego starania i trudy nie wydały prawie owocu.  Z głębokim smutkiem patrzy Kościół na wielu, którzy prawie,  że nie przynoszą owocu. "Zmiłuj się nade mną , bom ci ubogi”. Czy nie musi  się Kościół smucić także i z powodu nas?. Czy i my nie należymy do tych wielu, u których  nie może Kościół, Pan, znaleźć czasu żniwa pełnego, obfitego życia łaski. „Kto się uniża, wywyższony będzie” (ewangelia). „Całą pełnością Bożą, napełniony będzie pokorny”. Gdzie nie kwitnie pełne, obfite życie łaski, tam brak podłoża dla pokory. To chce nam powiedzieć o znaczeniu dzisiejszej liturgii ewangelia święta. „Gdy  zaproszony będziesz na gody weselne, nie siadajże na pierwszym miejscu, aby snadź nie był zaproszony godniejszy od ciebie…Ale idź, siądź na miejscu ostatnim, aby  skoro przyjdzie ten, który cię wezwał, rzekł do ciebie: Przyjacielu, posiądź się wyżej.  Wtedy  będziesz miał chwałę u  współbiesiadników”. „ Każdy kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża,  wywyższonym będzie” W pokorze, w umiłowaniu uniżenia, maleńkości, ma swe źródło prawdziwy postęp i doskonałość życia łaski. Tylko pokora pojmuje,  „jak miłość Chrystusa  przewyższa  wszelką wiedzę”. W pokornym działa Jego moc, która „może uczynić daleko więcej niż o to prosimy, albo pojmujemy. Kto nas uleczy z naszej pychy ? Pan i Jego łaska, u stołu  Najświętszej  Eucharystii, w czasie  uczty Komunii świętej, której moc uleczy nas i przemieni w nowego człowieka. Dozwólmy, by codziennie dotykał nas w Komunii św., w czasie nawiedzenia Najświętszego Sakramentu. Pokora jest drogą do uleczenia chorób i słabości duszy, drogą do łask. Chrystus sam w czasie codziennego uczestniczenia w liturgii świętej daje nam przykład pokory. Pod  zasłoną postaci chleba i wina staje się obecny wśród nas, by się za nas ofiarować. „Zmiłuj się nade mną, Panie, bom do Ciebie wołał cały  dzień”. Daj mi światło i łaskę, bym wolny od wszelakiego wynoszenia samego siebie, szedł drogą chrześcijańskiej pokory.

Żródło: " Illuminare III "  - Rozmyślania liturgiczne,1965

wtorek, 8 września 2015

Ogłoszenie

Od miesiąca września powracamy do regularnych celebracji Mszy trydenckiej w Zielonce: niedziele godz. 15.00, w I piątki miesiąca godz. 19.30.
Spowiedź pół godziny przed każdą Mszą Świętą.

Serdecznie zapraszamy do angażowania się w scholę gregoriańską (próby zazwyczaj w soboty ok. 15.00 i w niedziele o 14.30) oraz w posługę ministrancką (zbiórki ministrantów w niedziele po Mszy Świętej).

piątek, 4 września 2015

XV Niedziela Po Zesłaniu Ducha Świętego - Msza Święta - 06 września - godzina 15.00

Centralnym punktem dzisiejszej liturgii jest wskrzeszenie młodzieńca z Najm, który powstał z martwych. Świadectwem tego jest ewangelia: Pan idzie do miasta, które zwą Naim. Towarzysza mu uczniowie  i rzesza  wielka. A gdy się przybliżył  do bramy miejskiej, oto wynoszono umarłego, jedynaka matki jego, a ta była wdową. Ujrzał ją Jezus i ulitował się. „ Nie płacz”. I przystąpił do mar, dotknął ich i rzekł umarłemu: „ Młodzieńcze, tobie mówię, wstań !”. Umarły powstał. I usiadł umarły i począł mówić.
A Jezus oddał go żywego matce jego. Matka swym płaczem i modlitwą przywróciła umarłemu życie. Obraz tego, co dziś i codziennie dzieje się w czasie celebrowania ofiary Mszy świętej. Tylu dziś jest umarłych. Zdaje się, że żyją, ale co do  duszy są umarli i leżą  w marach. Matka –Kościół tylko wie o ich nieszczęściu. We  Mszy świętej wzywa Tego, który jedynie może dać życie.  Bo Msza święta  jest ofiarą przebłagalną i błagalną.  Kościół podnosi w górę Krew Chrystusa. Woła o miłosierdzie i uzyskuje od Boga łaskę, by grzesznik poznał swój stan, poznał swój błąd, zerwał z grzechem i nawrócił się. Wierzy, że jego łzy i prośby, wsparte Najświętszą Ofiarą, są  u Boga skuteczne. A tym modlącym się  i składającym ofiarę Kościołem jesteśmy my sami !. Nasza modlitwa i ofiara jest skuteczna, tym skuteczniejsza, im bardziej łączymy się z Kościołem i z nim błagamy :
„ Zmiłuj się nade mną , Panie, bom do Ciebie wołał cały dzień”. Zostaliśmy już wskrzeszeni. Posiadamy życie łaski. Jako żywi uczestnicy Najświętszej Ofiary. „ Dobrze jest wysławiać Pana i śpiewać imieniu Twemu, Najwyższy, aby było opowiadane rano miłosierdzie Twoje i prawda Twoja przez noc. Albowiem Bogiem wielkim jest Pan i Królem wielkim nad wszystką ziemią. On , Pan nad mocą śmierci i grzechu!. W chwili  Chrztu świętego i tylekroć w Sakramencie Pokuty wyrwał nas ze śmierci i przywrócił życiu. „ Chlebem, który ja dam, jest ciało moje za życie świata „ ( ant. na komunię). Żywi nas swym Ciałem i Krwią. Napełnia swą mocą i żarem. Jego dotknięcie usuwa z nas wszelką słabość i duchową ospałość !. Żyjemy życiem Zmartwychwstałego, który już nie umiera. „ Wszystko mogę w tym, który mnie umacnia „.( Fil 4,13). „ Ja żyję i wy żyć będziecie”.

Źródło „ Illuminare III " -  Rozmyslania liturgiczne 1965









Zdjęcia :  p. J. Jakubowska