niedziela, 30 grudnia 2012

Niedziela w Oktawie Bożego Narodzenia - Introit

Mdr 18, 14-15
Dum medium silentium tenerent omnia, et nox in suo cursu medium iter haberet, omnipotens sermo tuus, Domine, de caelis a regalibus sedibus venit.

Gdy wszystko było w głębokim milczeniu, a noc w swym biegu połowy drogi dosięgła, wszechmocne Słowo twoje, Panie, zstąpiło z nieba, z królewskiego tronu.

środa, 26 grudnia 2012

Święto Św. Szczepana, Pierwszego Męczennika - Introit




Ps 118, 23.86.23
Sederunt principes, et adversum me lo-quebantur : et iniqui persecuti sunt me : adiuva me, Domine Deus meus, quia servus tuus exercebatur in tuis iustifica-tionibus.

Zasiedli książęta i przeciw mnie się zmówili, i rzucili się na mnie złoczyńcy. Wspomóż mnie, Panie, Boże mój, gdyż sługa Twój przestrzegał wiernie przykazań Twoich.

wtorek, 25 grudnia 2012

Boże Narodzenie - Introit




Iz 9, 6
Puer natus est nobis, et filius datus est nobis : cuius imperium super humerum eius : et vocabitur nomen eius magni consilii Angelus.

Chłopiec nam się narodził i Syn jest nam dany. Na Jego ramionach władza królewska, a Jego imię: Wielkiej Rady Wysłannik.

wtorek, 11 grudnia 2012

Kartki bożonarodzeniowe


Zbliżają się Święta Bożego Narodzenia, chcemy zaproponować Państwu tradycyjne kartki bożonarodzeniowe, które można zamówić wypełniając formularz na stronie Fundacji Św. Grzegorza Wielkiego. Koszt przygotowania pakietu 5 kartek to 16 złotych z wysyłką, jednak zachęcamy do hojności, gdyż wspieracie Państwo realizację celów Fundacji.

Więcej informacji:
http://grzegorzwielki.pl/kartki/

sobota, 8 grudnia 2012

In Conceptione Immaculata Beatae Mariae Virginis I. classis

Introit





"Życzę sobie, aby każdego roku w dniu 8 grudnia, w południe obchodzono Godzinę Łaski dla całego świata. Dzięki modlitwie w tej godzinie ześlę wiele łask dla duszy i ciała. Będą masowe nawrócenia. Dusze zatwardziałe i zimne jak marmur poruszone będą łaską Bożą i znów staną się wierne i miłujące Boga. Pan, mój Boski Syn Jezus, okaże wielkie miłosierdzie, jeżeli dobrzy ludzie będą się modlić za bliźnich. Jest moim życzeniem, aby ta Godzina była rozpowszechniona. Wkrótce ludzie poznają wielkość tej Godziny łaski. Jeśli ktoś nie może w tym czasie przyjść do kościoła, niech modli się w domu".

"Na chwałę Świętej i Niepodzielnej Trójcy, na cześć i uwielbienie Bożej Rodzicielki, dla wywyższenia wiary katolickiej i rozkrzewienia religii chrześcijańskiej, powagą Pana Naszego Jezusa Chrystusa, świętych Apostołów Piotra i Pawła oraz Naszą ogłaszamy, orzekamy i określamy, że nauka, która utrzymuje, iż Najświętsza Maryja Panna od pierwszej chwili swego poczęcia - mocą szczególnej łaski i przywileju Wszechmocnego Boga, mocą przewidzianych zasług Jezusa Chrystusa, Zbawiciela rodzaju ludzkiego - ZOSTAŁA ZACHOWANA NIETKNIĘTA OD WSZELKIEJ ZMAZY GRZECHU PIERWORODNEGO, jest prawdą przez Boga objawioną i dlatego wszyscy wierni powinni w nią wytrwale i bez wahania wierzyć".
[Pius IX, Bulla "Ineffabilis Deus" 1854]

poniedziałek, 3 grudnia 2012

Antyfony Alma Redemptoris Mater

Alma Redemptoris Mater
Alma Redemptoris Mater, quae pervia caeli
Porta manes, et stella maris, sucurre cadenti,
Surgere qui curat populo: tu quae genuisti,
Natura mirante, tuum sanctum Genitorem,
Virgo prius ac posterius, Gabrielis ab ore
Sumens illud Ave, peccatorum miserere.


Alma Redemptoris Mater (od soboty przed pierwszą niedzielą Adwentu do drugich Nieszporów Matki Boskiej Gromnicznej) jest prawdopodobnie utworem Hermana Contracta. Powitawszy Marię jako dostojną Matkę Odkupiciela, która przez tę godność stała się zawsze otwartą bramą niebios i gwiazdą naszą przewodnią na burzliwym morzu doczesności, błagamy ją, by raczyła wspomóc lud swój, upadły pod brzemieniem grzechów.
Szereg wyrażeń pochwalnych na cześć Maryi, zapożyczonych u św. Fulgencjusza, św. Epifaniusza i Seduliusza, tworzy wieniec najpiękniejszych kwiatów, które składamy w tej antyfonie u stóp Bogurodzicy.
Pierwsze słowo tej ślicznej antyfony, Alma, trudne jest do oddania w nowożytnym języku; łączy ono bowiem dwa pojęcia: dostojności królewskiej i macierzyńskiej dobroci. Maria jest nie tylko Bramą niebios, lecz i Gwiazdą morza; gwiazda polarna, tłumaczy Bossuet, prowadzi żeglarza na bezdrożnych falach oceanu; przeto Najświętsza Panna, która ludzkość zbłąkaną kieruje do portu zbawienia, słusznie jest zwana Stella maris. [s. Maria Renata od Chrystusa, Sentire cum Ecclesia, Warszawa 2002]

niedziela, 2 grudnia 2012

Introitus Dominica Prima Adventus

Adwent




"Pod znakiem Niepokalanej Dziewicy rozpoczyna się Rok kościelny. To też dawnemi czasy, w pierwszą niedzielę Adwentu, lud rzymski zbierał się w bazylice N.M. Panny Większej. Cała Msza dnia tego przygotowuje nas do podwójnego przyjścia (adventus), miłosierdzia i sprawiedliwości."
"Czas Adwentowy obejmuje cztery tygodnie, w ciągu których wraz z Patrjarchami i Prorokami wzdychamy do przyjścia Zbawiciela" [Mszał Rzymski z dodaniem nabożeństw nieszpornych]

sobota, 1 grudnia 2012

Nocne czuwanie z Niepokalaną!


Duszpasterstwo Tradycji Łacińskiej w Archidiecezji Warszawskiej zaprasza do udziału w modlitewnej nocy czuwania z Niepokalanie Poczętą Najświętszą Maryją Panną z 7 na 8 grudnia 2012. Modlitwa rozpocznie się o godz. 21.30, a zakończy nad ranem około godziny 5.30.

Program czuwania:

7 XII 2012 godz. 21.30 (z racji pierwszego piątku) Msza święta w rycie trydenckim o NSPJ z litanią oraz aktem zadośćuczynienia i poświęcenia rodzaju ludzkiego Najświętszemu Sercu Pana Jezusa
Nieszpory maryjne
8 XII 2012 około północy Msza święta w rycie trydenckim z uroczystości Niepokalanego Poczęcia NMP

Adoracja Najświętszego Sakramentu

Części świętego Różańca

Rozważanie Bożego Słowa i Katechizmu

Modlitwa indywidualna oraz tradycyjne pieśni

Godzinki o Niepokalanym Poczęciu NMP

środa, 28 listopada 2012

Sekretarz watykańskiego biura ds. sztuki kościelnej o formie nadzwyczajnej




Utworzono nowe komórki Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, m.in. biuro ds. sztuki kościelnej, którego sekretarzem został mianowany benedyktyn o. Michael Zielinski OSB. W udzielonym wywiadzie powiedział m.in.: "Aby odzyskać wielki skarb, jakim jest dana nam Tradycja Kościoła, koniecznym jest zacząć od chorału gregoriańskiego, który jest zdolny komunikować Ludowi Bożemu sens katolickości i prowadzić go w stronę właściwej inkulturacji”.

Tradycyjna Msza stanowi dziś „brakujące ogniwo” w liturgicznej praktyce Kościoła. Drugi sobór watykański wyraźnie wezwał do skromnych reform w liturgii, jednak zamierzał, by były one organiczne i w wyraźnym związku z przeszłością. Stary ryt staje się żywym skarbem Kościoła i powinien także być standardem kultu, tajemnicy i katechezy, w kierunku którego podążać powinny celebracje w Novus Ordo".

środa, 14 listopada 2012

NOC CZUWANIA Z NIEPOKALANĄ 7 – 8 XII 2012.

DUSZPASTERSTWO TRADYCJI ŁACIŃSKIEJ PRZY KOŚCIELE ŚW. KLEMENSA W WARSZAWIE UL. KAROLKOWA
49 SERDECZNIE ZAPRASZA DO UDZIAŁU W MODLITEWNEJ NOCY CZUWANIA Z NIEPOKALNIE POCZĘTĄ NMP.
MODLITWA ROZPOCZYNA SIĘ 7 XII O GODZ. 21.30 A KOŃCZY 8 XII NAD RANEM OKOŁO GODZINY 5.30.





RAMOWY PROGRAM CZUWANIA:
7 XII 2012 godz. 21.30 (z racji pierwszego piątku) Msza święta w rycie trydenckim o NSPJ z litanią oraz
aktem zadośćuczynienia i poświęcenia rodzaju ludzkiego Najświętszemu Sercu Pana Jezusa.
Nieszpory maryjne.
8 XII 2012 około północy Msza święta w rycie trydenckim z uroczystości Niepokalanego Poczęcia NMP.
Adoracja Najświętszego Sakramentu.
Części świętego Różańca.
Rozważanie Bożego Słowa i Katechizmu.
Modlitwa indywidualna oraz tradycyjne pieśni.
Godzinki o Niepokalanym Poczęciu NMP.
(UWAGA: Zgodnie z indywidualnym pragnieniem możemy być zaopatrzeni w kanapki i termos z kawą oraz w zależności od temperatury w cieplejszą odzież!)
DZIELMY SIĘ TYM ZAPROSZENIEM W SWOIM ŚRODOWISKU!
SERDECZNIE ZAPRASZAMY! AVE MARIA, GRATIA PLENA!

wtorek, 13 listopada 2012

VII PIESZA PIELGRZYMKA RÓŻAŃCOWA, WARSZAWA – MILANÓWEK - GIETRZWAŁD 4 - 12 VII 2013

W Roku Wiary zapraszamy do udziału w VII Pieszej Pielgrzymce Różańcowej WARSZAWA - MILANÓWEK -
GIETRZWAŁD pod wspólnym hasłem PER MARIAM AD JESUM.
W 2013 roku pielgrzymka rozpocznie się w czwartek
4 lipca a skończy w piątek 12 lipca. Ta dziewięciodniowa tradycyjna pielgrzymka, pokonująca około 230 km, to niczym
dziewięć nowennowych dni, przygotowujących pątników na spotkanie z Matką Bożą w Gietrzwałdzie na warmińskiej
ziemi.

Pielgrzymkowy dzień rozpoczynamy poranną Mszą świętą sprawowaną w rycie trydenckim a w czasie drogi wzmacniamy
ducha tradycyjnymi modlitwami i pieśniami. Zgodnie z życzeniem objawiającej się Pani w Gietrzwałdzie „ODMAWIAJCIE
CODZIENNIE RÓŻANIEC” podstawową modlitwą pątniczego dnia są wszystkie części św. różańca jak również godzinki,
litanie, modlitewne koronki oraz rozważania pogłębiające katolicką wiarę. Zanim udamy się na spoczynek, modlitewny
dzień kończymy apelem maryjny o godz. 21.
Pielgrzymując do Matki Bożej w Gietrzwałdzie zawierzamy Opatrzności Bożej cały Kościół z Ojcem świętym wraz z
naszymi duchowymi pasterzami. Modlimy się również za Ojczyznę, nasze Rodziny i wszelkie intencje powierzone
pątniczej pamięci. W sposób szczególny orędujemy w intencjach wszystkich, którzy pomagają we wszelkich
pielgrzymkowych przygotowaniach oraz tych którzy na pielgrzymim szlaku okazują pątnikom gościnę i dobre słowo.
Modlitwą naszą pragniemy również dziękować i wspierać dzieło Radia Maryi, katolicką prasę oraz internetowe portale.
Dzięki bowiem tym mediom do wielu może dotrzeć relacja z pielgrzymiego szlaku oraz wielu może usłyszeć zaproszenie
do udziału w tej pielgrzymce. DEO GRATIAS! AVE MARIA!
INFORMACJE TYCZĄCE PIELGRZYMKI W 2013 MIN DOKŁADNY PLAN TRASY I KOŚCIOŁY SPRAWOWANIA
MSZY ŚWIĘTEJ, REGULAMIN, FORMULARZ ZAPISU, WYSOKOŚĆ OPŁAT BĘDĄ JESZCZE PODANE.
WSZELKIE PYTANIA TYCZĄCE TEJ PIELGRZYMKI MOŻNA KIEROWAĆ NA ADRES: gietrzwald@o2.pl
lub telefonicznie: 22 724 83 10 komórka: 536 601 190 oraz msza@trydencka.waw.pl


KILKA PRAKTYCZNYCH INFORMACJI:
Zapisy na pielgrzymkę przyjmujemy od początku czerwca 2013 przy kościele św. Klemensa w Warszawie lub św.
Jadwigi w Milanówku jak również w dniu wyjścia oraz na trasie pielgrzymki.
Osoby niepełnoletnie mogą brać udział w pielgrzymce pod opieką osoby pełnoletniej za zgodą rodzica
niepełnoletniego lub opiekuna prawnego. Zgoda ta potwierdzona jest w „Formularzu zapisu” podpisem opiekuna i
rodzica wraz z podaniem telefonicznego kontaktu do nich.
Zapisujący się na pielgrzymkę w „Formularzu zapisu” podaje min PESEL, adres zamieszkania, parafię
zamieszkania, telefoniczny kontakt do osoby na konieczność powiadomienia oraz oświadcza że nie ma żadnych
zdrowotnych przeciwwskazań do udziału w pieszej pielgrzymce.
Do Milanówka każdy pielgrzym dociera indywidualnie.
W przeddzień wyruszenia pielgrzymki możliwy jest nocleg w Milanówku lub w sali klasztoru na ul. Karolkowej 49
w Warszawie, po wcześniejszym zgłoszeniu tego u organizatorów.
Pielgrzymka wyrusza z Milanówka 4 VII 2013 (czwartek) o godz. 10.00 (wcześniej sprawowana będzie Msza
święta).Pielgrzym posiada przy sobie tylko bagaż podręczny. Inne bagaże oddajemy na transport samochodowy w dniu
wyjścia pielgrzymki lub wcześniej w kościele św. Jadwigi w Milanówku lub św. Klemensa w Warszawie.
Wyżywienie podczas pielgrzymki organizatorzy zapewniają wspólne dla wszystkich pielgrzymów.
Noclegi podczas pielgrzymki przewidziane są oddzielnie dla braci i sióstr w salach budynków szkolnych lub
parafialnych,. Pielgrzym winien mieć jednak wg uznania karimatę lub materac oraz śpiwór.
12 VII 2013 (piątek) godz. 15 koronka do Miłosierdzia Bożego oraz Msza święta w Gietrzwałdzie kończy
pielgrzymkę.
Z 12 na 13 VII 2013 (z piątku na sobotę) możliwy jest nocleg w Domu Pielgrzyma w Gietrzwałdzie, po zgłoszeniu
tego przy zapisie i dodatkowym opłaceniu noclegu.
Przy zapisie uiszczamy opłatę. Opłata w 2012 wynosiła 180 zł i prawdopodobnie nie ulegnie zmianie.
Dodatkowe koszty to wg życzenia nocleg w Gietrzwałdzie w Domu Pielgrzyma (35 zł) oraz powrót wspólnym
transportem (35 zł).
Pragnący dołączyć do pielgrzymki tylko na kilka dni, uiszczają za każdy dzień opłatę 20 zł.
WSPÓLNY POWRÓT. PRZY ZAPISYWANIU SIĘ, ZGŁOSZENIA NA WSPÓLNY POWRÓT PRZYJMUJEMY TYLKO
DO 27 CZERWCA 2013. PRZY ZAPISIE W PÓŹNIEJSZYM TERMINIE, KONIECZNIE PROSIMY DO 27 CZERWCA
2013 O KONTAKT TELEFONICZNY LUB ZGŁOSZENIE SIĘ DO ORGANIZATORÓW.

12 VII 2013 (piątek) godz. 18 powrót do Warszawy (ul. Karolkowa 49)
13 VII 2013 (sobota) godz. 13 powrót do Warszawy i Milanówka.
ETAPY PIESZEJ PIELGRZYMKI RÓŻAŃCOWEJ 4 - 12 VII 2013.
Etap I - 4 lipca (czwartek) Milanówek - Leszno.
Etap II - 5 lipca (piątek) Leszno - Zakroczym.
Etap III - 6 lipca (sobota) Zakroczym - Nowe Miasto.
Etap IV - 7 lipca (niedziela) Nowe Miasto - Gumowo.
Etap V - 8 lipca (poniedziałek) Gumowo - Stupsk.
Etap VI - 9 lipca (wtorek) Stupsk - Wieczfnia Kościelna.
Etap VII - 10 lipca (środa) Wieczfnia Kościelna - Nidzica.
Etap VIII - 11 lipca (czwartek) Nidzica - Olsztynek.
Etap IX - 12 lipca (piątek) Olszynek - Gietrzwałd.

ZAPRASZAMY DO UDZIAŁU W PIELGRZYMCE W ROKU 2013. DZIELMY SIĘ RÓWNIEŻ INFORMACJAMI O TEJ PIELGRZYMCE W SWOIM OTOCZENIU I ŚRODOWISKU ORAZ BLISKIMI MIESZKAJACYMI ZAGRANICĄ.
PER MARIAM AD JESUM!

niedziela, 11 listopada 2012

Dominica XXIV post Pentecosten - Introitus

Dicit Dominus : Ego cogito cogitationes pacis, et non afflictionis : invocabitis me, et ego exaudiam vos : et reducam captivitatem vestram de cunctis locis.
Benedixisti, Domine, terram tuam : avertisti captivitatem Iacob.

Oto co mówi Pan: Ja żywię myśl pokoju, a nie udręczenia. Wzywać mnie będziecie, a Ja was wysłucham, i sprowadzę was do domu ze wszystkich krajów waszego wygnania.
Łaskę okazałeś, Panie, ziemi swoje, przywróciłeś z niewoli potomków Jakuba.

niedziela, 21 października 2012

Dominica XXI post Pentecosten - Introit

In voluntate tua, Domine, universa sunt posita, et non est, qui possit resistere voluntati tuae : tu enim fecisti omnia, caelum et terram, et universa quae caeli ambitu continentur : Dominus univer-sorum tu es.
Beati immaculati in via : qui ambulant in lege Domini.


Na woli Twojej, Panie, wszystko się opiera i nikt nie może stawiać oporu Twojej woli. Ty bowiem stworzyłeś wszystko niebo i ziemię i cokolwiek
w przestworzach istnieje. Ty jesteś Panem wszechrzeczy.
Błogosławieni, których życie bez skazy : którzy według Pańskiego prawa postępują.

niedziela, 7 października 2012

Dominica XIX Post Pentecosten - Introit

Salus pópuli ego sum, dicit Dóminus: de quacúmque tribulatióne clamáverint ad me, exáudiam eos: et ero illórum Dóminus in perpétuum.
Attendite, pópule meus, legem meam: inclináte aurem vestram in verba oris mei.

Jam jest, mówi Pan, zbawienie ludu. W jakimkolwiek ucisku wołać będą, Ja ich wysłucham i będę ich Panem na wieki.
Słuchaj, ludu Mój, nauki Mojej, nakłońcie uszy ku słowom ust moich.

sobota, 29 września 2012

Dedykacja św. Michała Archanioła


Modlitwa do św. Michała Archanioła:

Święty Michale Archaniele! Broń nas w walce, a przeciw niegodziwości i zasadzkom złego ducha bądź naszą obroną. Oby go Bóg pogromić raczył, pokornie o to prosimy, a Ty, Książę niebieskich zastępów, Szatana i inne duchy złe, które na zgubę dusz ludzkich po tym świecie krążą, mocą Bożą strąć do piekła. Amen


Sancte Michael Archangele, defende nos in proelio, contra nequitiam et insidias diaboli esto praesidium. Imperet illi Deus, supplices deprecamur. Tuque, Princeps militiae caelestis, satanam aliosque spiritus malignos qui ad perditionem animarum pervagantur in mundo, divina virtute in infernum detrude. Amen.

czwartek, 13 września 2012

5 lat Summorum Pontificum w Kościele w Polsce




Mija 5 lat odkąd Motu Proprio Summorum Pontificum obowiązuje w Polskich Kościołach. Nadal księża oraz wierni, którzy pragną wypełniać wolę Ojca Świętego napotykają utrudnienia ze strony biskupów, kapłanów oraz innych wiernych. Pragnę skupić się nad sukcesem rozpowszechnienia klasycznego rytu w Polsce.

- Przez pięć lat liczba miejsc gdzie sprawowana jest co niedzielna Msza Trydencka wzrosła z 5 do 22, a w ponad 40 innych kościołach Msza w Nadzwyczajnej Formie Rytu Rzymskiego jest sprawowana regularnie co najmniej raz w miesiącu.

- Wierni coraz lepiej propagują liturgię łacińską, powstają stowarzyszenia i fundacje,które rozpowszechniają Mszę Trydencką. Organizowane są pielgrzymki, obozy, wyjazdy wakacyjne, rekolekcje dla wiernych przywiązanych do tradycyjnego rytu.

- Coraz więcej księży celebruję Mszę Trydencką, rodzą się nowe powołania. Msze Święte prymicyjne są celebrowane w formie nadzwyczajnej.

- Tworzą się stabilne grupy wiernych, które pomagają kapłanom, ogłaszają wśród swoich środowisk informację o Mszy, wspierają kapłanów swoją modlitwą, wspierają Instytut Dobrego Pasterza.

Faktów pokazujących jak bardzo Msza Trydencka jest rozpowszechniona w Polsce jest więcej, tu zostały przedstawione tylko niektóre z nich. Pokazuje to, że tradycyjna forma liturgii jest potrzebna. Modlitwa, cierpliwość i zaangażowanie wiernych oraz księży sprawi iż w całej Polsce wola Ojca Świętego Benedykta XVI będzie wypełniona.


Na podstawie artykułu ze strony: www.nowyruchliturgiczny.pl

Podwyższenie Krzyża Świętego



Do połowy XX wieku w kalendarzu liturgicznym Kościoła katolickiego można było znaleźć dwa ważniejsze święta poświęcone Krzyżowi św.: znalezienia i podwyższenia Krzyża świętego. Miały one przypominać wydarzenia związane z cenną relikwią świętego drzewa, na którym wisiało Zbawienie Świata.

U Żydów zwyczajem było wykopywać dół blisko miejsca, gdzie zwłoki osób skazanych na śmierć były grzebane i wrzucać weń wszystko co służyło do wykonania wyroku. Przedmioty te budziły bowiem wstręt ogólny, dlatego starano się je usunąć z oczu na zawsze. Zgodnie z tą praktyką zakopane zostało także drzewo krzyża, na którym mękę i śmierć poniósł Pan Jezus na Kalwarii.

Przez wieki cenne pamiątki Wielkiego Piątku spoczywały w ziemi. Dopiero w r. 326 św. Helena odszukała je. Odkopano trzy krzyże, gwoździe i napis z krzyża Zbawiciela. Historię tego wydarzenia opisują: Nicefor, Sokrates, Teodoret a także inni autorowie. Świadectwa te różnią się co do opisu sposobu rozpoznania, który ze znalezionych krzyży należał do Zbawiciela. Jedne z relacji twierdzą, że z porady biskupa jerozolimskiego Makarego przykładano je do chorej kobiety, i że ją Chrystus uzdrowił, inne, iż do zmarłej, która za dotknięciem prawdziwego Drzewa Zbawienia zmartwychwstała.

Św. Helena jedną część prawdziwego krzyża dała swemu synowi cesarzowi Konstantemu Wielkiemu, drugą, wraz z napisem, przesłała do Rzymu, trzecią, największą, umieszczoną w srebrnej skrzyni pozostawiła w kościele Jerozolimskim.

W 614 r. król perski Chozroez zdobywszy Jerozolimę zrabował tę relikwię, jednak w nadziei uzyskania sutego okupu od chrześcijan nie naruszył pieczęci, którą była ona zabezpieczona. 14 lat później zwycięski cesarz Herakliusz odebrał ją poganom nietkniętą. W roku 629 za patriarchy jerozolimskiego Zachariasza (który sam będąc w niewoli czuwał nad tą relikwią), cesarz Herakliusz złożył ją z powrotem w kościele w Jerozolimie.

Trudno stwierdzić dokładnie kiedy i gdzie zaczęto obchodzić dwa święta na cześć Krzyża św. Benedykt XIV powołując się na św. Jana Chryzostoma twierdził, że zarówno na Wschodzie i na Zachodzie już w IV wieku 14 września obchodzono pamiątkę ukazania się znaku Krzyża Konstantynowi Wielkiemu podczas bitwy przy Moście Mulwijskim ( 312 r.), w której cesarz pokonał przeważające siły Maksencjusza.

Święto to jeszcze uroczyściej obchodzono po znalezieniu relikwii Krzyża św. Odebranie relikwii z rąk niewiernych uczczono ustanowieniem w VIII w. nowego święta Podwyższenia Krzyża Świętego (Exaltationis s. Crucis), obchodzonego odtąd przez Kościół 14 września, a na obchód uroczystości Znalezienia Krzyża świętego (Inventionis s. Crucis) wyznaczono dzień 3 maja (w Polsce przesunięty na 4 maja).

Reforma liturgiczna z roku 1969 oba święta połączyła w jedno, które pod nazwą święta Podwyższenia Krzyża świętego Kościół obchodzi 14 września.

Na podstawie Encyklopedii Kościelnej, t. XI, Warszawa 1878

niedziela, 24 czerwca 2012

INFORMACJA




W lipcu i sierpniu 2012 roku Mszy w Nadzwyczajnej Formie Rytu Rzymskiego (Mszy Trydenckiej) w Kościele Matki Bożej Częstochowskiej w Zielonce nie będzie.
Msza Trydencka będzie celebrowana od września.

piątek, 1 czerwca 2012

Msza Święta Prymicyjna w NFRR


Dnia 10.06.2012 roku w Kościele Matki Bożej Częstochowskiej w Zielonce
ksiądz Mateusz Szewczyk odprawi Mszę Świętą Prymicyjną w Nadzwyczajnej Formie Rytu Rzymskiego.
Msza odbędzie się o 19:30.

czwartek, 17 maja 2012

Wniebowstąpienie Pańskie



Obok nadziei i radosnego oczekiwania nieba uroczystość Wniebowstąpienia tchnie również uczuciem smutku. Wobec ostatniego odejścia Jezusa, Apostołowie musieli być przejęci uczuciem lęku, jakiemu ulega ten, kto patrzy na oddalającego się na zawsze przyjaciela, najdroższą podporę i zostaje sam wobec trudności życia. Pan przewidział ten stan w duszach swoich Apostołów, i oto jeszcze raz pociesza ich obietnicą przyjścia Ducha Świętego, Ducha Pocieszyciela.

Apostołowie są przy Mistrzu, słabi, bojaźliwi, przerażeni. Podczas gdy wpatrywali się w Jezusa, On podnosił się wzwyż, a obłok zakrywał Go przed ich oczyma. Trzeba dopiero było, by przyszli dwaj aniołowie, otrząsnęli ich z wielkiego przerażenia i przywołali do rzeczywistości dokonanego faktu. Wówczas, ufając słowom Jezusa, które stały się teraz dla nich jedyną podporą, powracają do Jerozolimy i zamykają się w Wieczerniku, by oczekiwać w modlitwie spełnienia obietnicy. Była to pierwsza nowenna przed Zesłaniem
Ducha świętego: " Trwali jednomyślnie na modlitwie... z Maryją, Matką Jezusa" (Dz 1,14).

Samotność, skupienie, modlitwa, jednomyślność z bliźnimi, zjednoczenie z Najświętszą Maryją Panną, oto cechy charakterystyczne nowenny, która również i nas powinna przygotować na przyjście Ducha Świętego.

środa, 9 maja 2012

PIESZA PIELGRZYMKA RÓŻAŃCOWA 12-20 VII 2012 WARSZAWA - MILANÓWEK - GIETRZWAŁD

Archidiecezjalne Duszpasterstwo Tradycji w Warszawie zaprasza do udziału w pieszej pielgrzymce do maryjnego sanktuarium w Gietrzwałdzie. Na pielgrzymim szlaku wynoszącym blisko 230km, (średnio 25km dziennie) pielgrzymi przeżywać będą Mszę świętą w rycie trydenckim. Będzie ona sprawowana w Lesznie, Zakroczmiu, Nowym Mieście, Stupsku, Białutach, Nidzicy, Olsztynku i Gietrzwałdzie...

Pielgrzymi wzmacniać się również będą tradycyjną pobożnością: Różańcem, Godzinkami, duchowym rozważaniem, litaniami, Koronką do Miłosierdzia Bożego, Apelem maryjnym...

Planując wakacyjne miesiące warto już teraz pomyśleć czy nie dołączyć do tej pielgrzymki...Przekazujmy informacje o tej pielgrzymce bliskim i znajomym, oraz w naszych tradycyjnych środowiskach. W Milanówku możliwe są noclegi przeddzień wyjścia pielgrzymki...Wkrótce na stronie internetowej www.mszatrydencka.waw.pl podawane będą istotne szczegóły tej pielgrzymki.

Serdecznie zapraszamy! Ave Maria!
Z kapłańskim pozdrowieniem O. Krzysztof Stępowski CSsR.

niedziela, 29 kwietnia 2012

Prymicyjna Msza Trydencka

Dnia 6 maja 2012 roku w parafii MB Częstochowskiej w Zielonce o godzinie 15:30 ksiądz Sergiusz Orzeszko IDP odprawi Msze świętą i udzieli błogosławieństwa prymicyjnego.

czwartek, 5 kwietnia 2012

Triduum 2012 w Otwocku

W tym roku józefowskie triduum zostanie odprawione w Otwocku


Wielki Czwatek 20:30 (ks. Tomasz Połomski),
Wielki Piątek 16:00 (o. Krystyn Mroczka OFM)
Wielka Sobota 21:00 (ks. Mirosław Mikulski),
kościół MB Królowej Polski w Otwocku (Kresy)
ul. Czerska 21
dolny kościół

(w przyszłym roku zapewne już w wyremontowanym na nasze potrzeby kościele dolnym w Józefowie)
informacja: www.nowyruchliturgiczny.pl

środa, 28 marca 2012

Niedziela Palmowa


Liturgia Niedzieli Palmowej jest rozpięta między dwoma momentami: radosną procesją z palmami oraz czytaniem - jako Ewangelii - Męki naszego Pana Jezusa Chrystusa. W ten sposób Kościół podkreśla, że triumf Chrystusa i Jego Ofiara są ze sobą nierozerwalnie związane.

Bardziej uroczyste niż zwykle rozpoczęcie Mszy św. ma swoją wielowiekową historię. W Jerozolimie już w IV w. patriarcha dosiadał oślicy i otoczony radującymi się tłumami wjeżdżał na niej z Góry Oliwnej do miasta. Zwyczaj ten wszedł w powszechną praktykę na Zachodzie w wieku V i VI. Zwyczaj poświęcania palm wprowadzono do liturgii dopiero w wieku XI.

W tradycyjnej liturgii jest zwyczaj, że celebrans wychodzi w Niedzielę Palmową przed kościół, a bramę świątyni zamyka się. Kapłan uderza w nią krzyżem trzykrotnie, wtedy dopiero brama otwiera się i kapłan z uczestnikami procesji wstępuje do wnętrza kościoła, aby odprawić Mszę świętą. Symbol ten ma wiernym przypominać, że zamknięte niebo zostało nam otworzone dzięki zasłudze krzyżowej śmierci Chrystusa.

W XI w. pojawił się zwyczaj święcenia palm. Wierni przechowują je przez cały rok, aby w następnym roku mogły zostać spalone na popiół, którym są posypywane nasze głowy w Środę Popielcową. Procesja z palmami jest z jednej strony upamiętnieniem wydarzenia sprzed wieków, z drugiej zaś - naszym kroczeniem wraz z Chrystusem ku ofierze, którą dzisiaj jest Msza święta. Ogłaszając Chrystusa Królem zgadzamy się w ten sposób na to, że nasza droga do Ojca prowadzi zawsze przez krzyż.

poniedziałek, 19 marca 2012

Litania do św. Józefa Opiekuna Najświętszej Rodziny


Kyrie, elejson, Chryste elejson. Kyrie, elejson,
Chryste, usłysz nas. Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze, z nieba, Boże - zmiłuj się nad nami!
Synu! Odkupicielu świata Boże,
Duchu Święty, Boże,
Święta Trójco, Jedyny Boże,
Święta Maryjo - módl się za nami!
Święty Józefie,
Przesławny potomku Dawida,
Światłości Patriarchów,
Oblubieńcze Bogarodzicy,
Przeczysty Stróżu Dziewicy,
Żywicielu Syna Bożego,
Troskliwy Obrońco Chrystusa,
Głowo Najświętszej Rodziny,
Józefie najsprawiedliwszy,
Józefie najczystszy,
Józefie najroztropniejszy,
Józefie najmężniejszy,
Józefie najposłuszniejszy,
Józefie najwierniejszy,
Zwierciadło sprawiedliwości,
Miłośniku ubóstwa,
Wzorze pracujących,
Ozdobo życia rodzinnego,
Opiekunie dziewic,
Podporo rodzin,
Pociecho nieszczęśliwych,
Nadziejo chorych,
Patronie umierających,
Postrachu duchów piekielnych,
Opiekunie Kościoła świętego,

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,
przepuść nań Panie,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,
wysłuchaj nas Panie,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,
zmiłuj się nad nami.

K.: Ustanowił go panem domu swego.
W.: I zarządcą wszystkich posiadłości swoich.

Módlmy się.
Boże, któryś w niewysłowionej Opatrzności raczył wybrać Józefa na Oblubieńca Najświętszej Rodzicielki swojej; spraw, prosimy, abyśmy zasłużyli na jego orędownictwo w niebie, gdy jako opiekuna czcimy go na ziemi, który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen

wtorek, 28 lutego 2012

Orędzie Ojca Świętego Benedykta XVI na Wielki Post


"Troszczmy się o siebie wzajemnie,
by się zachęcać do miłości i do dobrych uczynków" (Hbr 10, 24)


Bracia i siostry!

Wielki Post ponownie daje nam sposobność do refleksji nad tym, co stanowi centrum życia chrześcijańskiego – miłością. Jest to bowiem odpowiedni czas, abyśmy z pomocą Słowa Bożego i sakramentów odnowili naszą drogę wiary, zarówno osobistą, jak i wspólnotową. Jest to droga pod znakiem modlitwy i dzielenia się, milczenia i postu, w oczekiwaniu na radość paschalną.

W tym roku chciałbym przedstawić parę myśli w świetle krótkiego tekstu biblijnego, zaczerpniętego z Listu do Hebrajczyków: «Troszczmy się o siebie wzajemnie, by się zachęcać do miłości i do dobrych uczynków» (10, 24). To zdanie występuje w perykopie, w której natchniony pisarz zachęca do pokładania ufności w Jezusie Chrystusie jako Najwyższym Kapłanie, który wyjednał nam przebaczenie i dostęp do Boga. Owocem przyjęcia Chrystusa jest życie według trzech cnót teologalnych: należy przystępować do Pana «z sercem prawym, z wiarą pełną» (w. 22), by trwać niewzruszenie w nadziei, którą wyznajemy (por. 23), troszcząc się nieustannie wraz z braćmi o «miłość i dobre uczynki» (por. 24). Mówi się też, że dla umocnienia tej ewangelicznej postawy ważne jest, by uczestniczyć w spotkaniach liturgicznych i modlitewnych wspólnoty, mając na względzie cel eschatologiczny: pełną jedność w Bogu (por. w. 25). Skupię się na wersecie 24, który w paru słowach przekazuje cenną i zawsze aktualną naukę na temat trzech aspektów życia chrześcijańskiego; są nimi troska o bliźniego, wzajemność i osobista świętość.

1. «Troszczmy się» – odpowiedzialność za brata

Pierwszym elementem jest wezwanie do tego, by «się troszczyć» – występuje tu grecki czasownik katanoein, który oznacza: uważnie obserwować, być uważnym, przyglądać się w sposób świadomy, dostrzegać pewną rzeczywistość. Spotykamy go w Ewangelii, kiedy Jezus mówi uczniom, by «przypatrzyli się» ptakom na niebie, które Boża Opatrzność otacza gorliwą troską, choć się nie trudzą (por. Łk 12, 24), i zachęca, by «dostrzec», że mamy belkę we własnym oku, zanim zobaczymy drzazgę w oku brata (por. Łk 6, 41). Znajdujemy go również w innym fragmencie Listu do Hebrajczyków, jako zachętę, by «zwrócić uwagę na Jezusa» (por. 3, 1), Apostoła i Arcykapłana naszego wyznania. A zatem czasownik rozpoczynający wezwanie, o którym mówimy, zachęca, by patrzeć na drugiego człowieka, przede wszystkim na Jezusa, i by troszczyć się o siebie nawzajem, by nie okazywać dystansu, obojętności wobec losu braci. Tymczasem często dominuje postawa przeciwna: obojętność, brak zainteresowania, które rodzą się z egoizmu, maskowanego przez pozorne poszanowanie «sfery prywatnej». Także dzisiaj z mocą rozbrzmiewa głos Pana, który wzywa każdego z nas do troszczenia się o bliźniego. Także dzisiaj Bóg nas prosi, abyśmy byli «stróżami» naszych braci (por. Rdz 4, 9), abyśmy tworzyli relacje nacechowane wzajemną troskliwością, zabieganiem o dobro drugiego i o jego pełne dobro. Wielkie przykazanie miłości bliźniego nakazuje i apeluje, by mieć świadomość, że jest się odpowiedzialnym za tego, kto tak jak ja jest stworzeniem i dzieckiem Bożym: fakt, że jesteśmy braćmi w człowieczeństwie, a często także w wierze, winien nas skłaniać do dostrzegania w bliźnim prawdziwego alter ego, nieskończenie umiłowanego przez Pana. Jeżeli zaprawiamy się w tym braterskim patrzeniu, wówczas solidarność, sprawiedliwość, a także miłosierdzie i współczucie w naturalny sposób rodzą się w naszym sercu. Sługa Boży Paweł VI twierdził, że współczesny świat cierpi przede wszystkim z powodu braku braterstwa: «Ludzkość jest ciężko chora. Przyczyną tej choroby jest nie tylko zmniejszenie się zasobów naturalnych i ich chciwe zgromadzenie przez niewielu, ile raczej rozkład braterskiej więzi zarówno między ludźmi, jak i między narodami» (enc. Populorum progressio [26 marca 1967], n. 66).

Troska o bliźniego oznacza, że pragniemy jego czy jej dobra pod każdym względem: fizycznym, moralnym i duchowym. Wydaje się, że współczesna kultura przestała rozróżniać dobro i zło, tymczasem trzeba z mocą podkreślać, że dobro istnieje i zwycięża, ponieważ Bóg «jest dobry i czyni dobro» (por. Ps 119 [118], 68). Dobrem jest to, co rodzi, chroni i promuje życie, braterstwo i wspólnotę. Odpowiedzialność za bliźniego oznacza zatem pragnienie i czynienie dobra drugiego człowieka, z nadzieją, że i on otworzy się na logikę dobra; interesować się bratem znaczy otworzyć oczy na jego potrzeby. Pismo Święte ostrzega przed niebezpieczeństwem, jakim jest zatwardziałość serca, wywołana przez swego rodzaju «duchową znieczulicę», która czyni ślepymi na cierpienia drugiego człowieka. Ewangelista Łukasz przytacza dwie przypowieści Jezusa, ukazujące dwa przykłady takiej właśnie sytuacji, która może zapanować w sercu człowieka. W przypowieści o miłosiernym Samarytaninie kapłan i lewita obojętnie «przechodzą obok» człowieka napadniętego i obrabowanego przez zbójców (por. Łk 10, 30-32), natomiast w przypowieści o bogaczu człowiek opływający w dobra nie zwraca uwagi na ubogiego Łazarza, który umiera z głodu pod jego drzwiami (por. Łk 16, 19). W obydwu przypadkach mamy do czynienia z przeciwieństwem «troszczenia się», patrzenia z miłością i współczuciem. Co nie pozwala humanitarnie i z miłością patrzeć na brata? Często bogactwo materialne i dostatek, a także stawianie na pierwszym miejscu własnych interesów i własnych spraw. Nigdy nie powinniśmy być niezdolni do «miłosierdzia» nad cierpiącym człowiekiem; nigdy nie mogą tak bardzo pochłaniać nas nasze sprawy i nasze problemy, że nasze serce stanie się głuche na wołanie ubogiego. Natomiast właśnie pokora serca i własne doświadczenie cierpienia mogą wzbudzić we wnętrzu człowieka współczucie i empatię: «Sprawiedliwy zajmuje się sprawami ubogich, grzesznik nie ma [dla nich] zrozumienia» (Prz 29, 7). Tym samym zrozumiałe staje się błogosławieństwo «tych, którzy się smucą» (Mt 5, 4), to znaczy tych, którzy potrafią zapomnieć o sobie i wzruszyć się cierpieniem drugiego człowieka. Spotkanie z drugim i otwarcie serca na jego potrzeby są sposobnością do zbawienia i szczęśliwości.

«Troszczenie się» o brata oznacza również, że dbamy o jego dobro duchowe. W tym miejscu pragnę zwrócić uwagę na pewien aspekt życia chrześcijańskiego, który jak mi się wydaje, popadł w zapomnienie – upomnienie braterskie z myślą o zbawieniu wiecznym. Dzisiaj na ogół podchodzi się z dużą wrażliwością do kwestii opieki i miłości w kontekście dobra fizycznego i materialnego innych, natomiast niemal całkowicie pomija się milczeniem duchową odpowiedzialność za braci. Inaczej jest w Kościele pierwszych wieków i we wspólnotach cechujących się prawdziwie dojrzałą wiarą, którym na sercu leży nie tylko cielesne zdrowie brata, ale także zdrowie jego duszy, ze względu na jego ostateczne przeznaczenie. W Piśmie Świętym czytamy: «Strofuj mądrego, a będzie cię kochał. Ucz mądrego, a będzie mądrzejszy, oświecaj prawego, a zwiększy swą umiejętność» (Prz 9, 8-9). Sam Chrystus mówi, żeby upominać brata, który grzeszy (por. Mt 18, 15). Czasownik oznaczający upomnienie braterskie – elenchein – to ten sam, który odnosi się do prorockiej misji chrześcijan, jaką jest piętnowanie pokolenia tych, którzy ulegają złu (por. Ef 5, 11). Tradycja Kościoła zaliczyła «upominanie grzeszników» do dzieł miłosierdzia duchowego. Ważną rzeczą jest ocalenie tego aspektu miłości chrześcijańskiej. Nie należy milczeć w obliczu zła. Mam tu na myśli postawę tych chrześcijan, którzy przez szacunek dla człowieka lub po prostu z wygodnictwa dostosowują się do powszechnie panującej mentalności, zamiast przestrzegać swych braci przed tymi sposobami myślenia i postępowania, które są sprzeczne z prawdą i nie prowadzą do dobra. Upomnienie chrześcijańskie nie jest jednak nigdy formułowane w duchu potępienia czy oskarżenia; wypływa zawsze z miłości i miłosierdzia i rodzi się z prawdziwej troski o dobro brata. Apostoł Paweł pisze: «Gdyby komuś przydarzył się jakiś upadek, wy, którzy pozostajecie pod działaniem Ducha, w duchu łagodności sprowadźcie takiego na właściwą drogę. Bacz jednak, abyś i ty nie uległ pokusie» (Ga 6, 1). W naszym świecie, przesyconym indywidualizmem, trzeba odkryć na nowo, jak ważne jest upomnienie braterskie, aby razem podążać do świętości. Nawet «prawy siedmiokroć upadnie» (Prz 24, 16) – mówi Pismo Święte – a wszyscy jesteśmy słabi i niedoskonali (por. 1 J 1, 8). Wielką przysługą jest zatem pomaganie i akceptowanie pomocy w postrzeganiu w prawdzie samych siebie, aby doskonalić własne życie i postępować bardziej prawidłowo drogą Pana. Zawsze potrzebne jest spojrzenie, które miłuje i koryguje, zna i uznaje, rozeznaje i przebacza (por. Łk 22, 61), jak Bóg uczynił i czyni w stosunku do każdego z nas.

2. «O siebie wzajemnie» – dar wzajemności

To «czuwanie» nad innymi jest sprzeczne z mentalnością, w której sprowadza się życie do wymiaru jedynie ziemskiego, nie postrzega go w perspektywie eschatologicznej i akceptuje dowolny wybór moralny w imię wolności jednostki. Społeczeństwo takie jak dzisiaj nasze może stać się obojętne zarówno na cierpienia fizyczne, jak i duchowe i moralne potrzeby życia. Tak nie powinno być we wspólnocie chrześcijańskiej! Apostoł Paweł zachęca, by dążyć do tego, co «służy sprawie pokoju i wzajemnemu zbudowaniu» (Rz 14, 19), starając się o to, «co dla bliźniego dogodne – dla jego dobra, dla zbudowania» (tamże 15, 2), nie szukając własnej korzyści, «lecz dobra wielu, aby byli zbawieni» (1 Kor 10, 33). To wzajemne upominanie i zachęcanie w duchu pokory i miłości winno być częścią życia wspólnoty chrześcijańskiej.

Uczniowie Pana, zjednoczeni z Chrystusem przez Eucharystię, żyją w jedności, która łączy ich niczym członki jednego ciała. To oznacza, że bliźni należy do mnie, jego życie, jego zbawienie wiążą się z moim życiem i moim zbawieniem. Sięgamy tutaj bardzo głębokiego aspektu wspólnoty: nasze życie i życie innych są współzależne, zarówno w dobru, jak i w złu; tak grzech, jak i uczynki miłości mają również wymiar społeczny. W Kościele, mistycznym ciele Chrystusa, występuje ta wzajemność: wspólnota nieustannie pokutuje i błaga o przebaczenie grzechów swoich synów, ale też nieustannie weseli się i cieszy świadectwami cnót i miłości, które w niej się pojawiają. «Żeby poszczególne członki troszczyły się o siebie nawzajem» (1 Kor 12, 25), pisze św. Paweł, ponieważ jesteśmy jednym ciałem. Miłość do braci, której jeden z wyrazów stanowi jałmużna – typowa praktyka wielkopostna, wraz z modlitwą i postem – jest zakorzeniona w tej wspólnej przynależności. Także przez konkretną troskę o najuboższych każdy chrześcijanin może wyrazić swoją przynależność do jednego ciała, którym jest Kościół. Wzajemna troska to także uznanie dobra, które Pan w nich czyni, i dziękowanie razem z nimi za cuda łaski, jakich dobry i wszechmogący Bóg nieustannie dokonuje w swoich synach. Kiedy chrześcijanin dostrzega w bliźnim działanie Ducha Świętego, może się z tego jedynie radować i chwalić za to Ojca niebieskiego (por. Mt 5, 16).

3. «By się zachęcać do miłości i do dobrych uczynków» – wspólna droga do świętości

To wyrażenie z Listu do Hebrajczyków (10, 24) zachęca nas do tego, byśmy mieli na uwadze powszechne powołanie do świętości, nieustanne postępowanie w życiu duchowym, byśmy dążyli do większych charyzmatów oraz coraz wznioślejszej i bardziej owocnej miłości (por. 1 Kor 12, 31-13, 13). Wzajemna troska ma pobudzać do konkretnej, coraz większej miłości, «niczym światło poranne, które wschodzi i wzrasta aż do południa» (por. Prz 4, 18), w oczekiwaniu na dzień, który nie zna zmierzchu w Bogu. Czas, który jest nam dany w życiu, jest cenny, abyśmy odkrywali i spełniali dobre uczynki w miłości Boga. Dzięki temu Kościół rośnie i się rozwija, aby osiągnąć pełną doskonałość Chrystusa (por. Ef 4, 13). W tej dynamicznej perspektywie wzrostu mieści się nasze wezwanie, byśmy się wzajemnie pobudzali do osiągania pełni miłości i dobrych czynów.

Niestety, wciąż istnieje pokusa, by się nie angażować, tłumić Ducha, odmawiać «wykorzystywania talentów», które nam zostały dane dla naszego dobra i dobra bliźniego (por. Mt 25, 25 n.). Wszyscy otrzymaliśmy bogactwa duchowe czy materialne przydatne do tego, by wypełniać Boży plan, dla dobra Kościoła i dla naszego zbawienia (por. Łk 12, 21 b; 1 Tm 6, 18). Mistrzowie duchowości przypominają, że w życiu wiary ten, kto nie czyni postępów, cofa się. Drodzy bracia i siostry, weźmy sobie do serca wciąż aktualne wezwanie, by dążyć do «wysokiej miary życia chrześcijańskiego» (por. Jan Paweł II, list apost. Novo millennio ineunte [6 stycznia 2001], n. 31). Kościół w swej mądrości, uznając i ogłaszając błogosławionymi i świętymi niektórych przykładnych chrześcijan, ma na celu także wzbudzanie pragnienia, by naśladować ich cnoty. Św. Paweł napomina: «w okazywaniu czci jedni drugich wyprzedzajcie» (Rz 12, 10).

W świecie, który wymaga od chrześcijan odnowionego świadectwa miłości Pana i wierności Mu, wszyscy winni czuć potrzebę prześcigania się w miłości, w usługiwaniu i w dobrych uczynkach (por. Hbr 6, 10). To napomnienie ma szczególną moc w okresie przygotowania do świąt wielkanocnych. Życząc świętego i owocnego Wielkiego Postu, zawierzam was wstawiennictwu Najświętszej Maryi Panny i z serca udzielam wszystkim Błogosławieństwa Apostolskiego.

Watykan, 3 listopada 2011 r.
BENEDICTUS PP XVI

czwartek, 23 lutego 2012

Trzy lata z Mszą Trydencką w Zielonce


Dnia 26.02.2012 r.(w Pierwszą Niedzielę Wielkiego Postu) jest trzecia rocznica celebrowania Mszy trydenckiej w Parafii Matki Bożej Częstochowskiej w Zielonce. Od tego czasu Msza jest regularnie odprawiana w Niedziele, Święta, Pierwsze Piątki Miesiąca oraz inne Uroczystości, przez Wikariusza Parafii Księdza Tomasza Połomskiego.
Módlmy się za Księdza Celebransa i za wiernych przywiązanych do dawniejszych form liturgicznych.

wtorek, 21 lutego 2012

Środa Popielcowa


"Jesteś prochem i w proch się obrócisz". Te słowa, które Bóg wypowiada po raz pierwszy do Adama w następstwie popełnionego grzechu, Kościół powtarza każdemu chrześcijaninowi, aby mu przypomnieć dwie zasadnicze prawdy: jego nicość i rzeczywistość śmierci.

Proch-popiół, którym kapłan posypuje głowę nie ma trwałości i wystarczy lekki podmuch wiatru, by go rozproszyć. Obrazuje on bardzo dobrze nicość człowieka.

Cała Liturgia jest wezwaniem do pokuty. Podczas posypania popiołem śpiewa się: "Odmieńmy szaty, pokutujmy w popiele i włosiennicy, pośćmy i płaczmy przed Panem". Oto wezwanie do pokuty ciała, nakazuje szczególnie w tym czasie, lecz zaraz następuje wezwanie do nawrócenia: " Zmieńmy na lepsze wszystko to, czym zgrzeszyliśmy". Cel pokuty fizycznej to pokuta ducha, czyli pokora, uznanie własnej winy, skrucha serca,odnowienie życia.

Kiedy umartwiamy swoje ciało, starajmy się jeszcze więcej umartwiać swoją miłość.

środa, 1 lutego 2012

Przedpoście

W kalendarzu liturgicznym obowiązującym dla nadzwyczajnej formy rytu rzymskiego w najbliższą Niedzielę (05.02.2012r) rozpocznie się okres tzw. Przedpościa, czyli czasu Siedemdziesiątnicy (Tempus Septuagesimae).

Przedpoście rozpoczyna się Niedzielą Siedemdziesiątnicy (łac. Dominica Septuagesima). Niekiedy Niedzielę tę nazwę się Dominica Circumdederunt, od pierwszych słów Introitu z Mszy Świętej. W polskiej tradycji spotykamy się z nazwą Niedziela Starozapustna. Niedziela ta przypada na 70 dni przed Niedzielą Wielkanocną.
Kolejne Niedziele Przedpościa noszą nazwy: Niedziela Sześćdziesiątnicy (60 dni przed Niedzielą Wielkanocną), Niedziela Piędziesiątnicy (50 dni przed Niedzielą Wielkanocną) .
Okres Wielkiego Postu rozpoczynający się od Środy Popielcowej nosi nazwę Tempus Quadragesimae (Czterdziestnica). Ponieważ Wielkanoc może wypadać najwcześniej 22 marca, a najpóźniej 25 kwietnia, dlatego też termin dla Niedzieli Siedemdziesiątnicy może przypaść między 18 stycznia a 21 lutego.

niedziela, 1 stycznia 2012

Objawienie Pańskie


"Ujrzeliśmy gwiazdę Jego na Wschodzie i przyszliśmy z darami pokłonić się Panu".

Oto jak werset Mszy streszcza zachowanie się Magów. Ujrzeć gwiazdę,a udać się w drogę, to jedno i to samo. Magowie nie wątpili. Ich wiara była mocna, pewna, jakby z jednego bloku. Nie wahali się wobec trudów dalekiej podróży, bo serce ich było wielkoduszne. Nie odkładali drogi na kiedy indziej, bo dusza ich była gotowa.

Również i na niebie naszej duszy zjawia się często gwiazda, a jest nią wewnętrzne natchnienie Boże, które wzywa nas do wielkodusznego czynu, do oderwania się, do życia w ściślejszym zjednoczeniu z Bogiem. Powinniśmy umieć iść zawsze z wiarą, wielkodusznością i gotowością Magów za naszą gwiazdą, Ona bowiem na pewno poprowadzi nas do Pana, aż znajdziemy Tego, którego szukamy.

Magowie nie zaprzestali poszukiwania nawet wówczas, gdy gwiazda zniknęła im sprzed oczu. Podobnie i my musimy trwać w dobrem nawet pośród ciemności wewnętrznych. Są to doświadczenia wiary, które można pokonać jedynie przez gorliwe ćwiczenie się w czystej wierze. Wiem, że Bóg tego chce, wiem, że Bóg mię wzywa i to mi wystarcza: "Wiem, komu zawierzyłem i jestem pewien"(2 Tm 1,12), wiem, kto jest Ten, w którego uwierzyłem i cokolwiek się stanie nie będę w Niego wątpił. W takim usposobieniu razem z Trzema Królami idźmy do żłóbka.
"Jak oni w skarbach swoich złożyli Panu mistyczne dary, tak i my starajmy się wydobywać z serc własnych dary godne Boga".
(tekst z kalendarza tradycyjnego AD 2012)