Pange, lingua, gloriosi
Corporis mysterium,
Sanguinisque pretiosi,
quem in mundi pretium
fructus ventris generosi
Rex effudit Gentium.
Sław języku tajemnicę
Ciała i najdroższej Krwi,
którą jako Łask Krynicę
wylał w czasie ziemskich dni,
Ten, co Matkę miał Dziewicę,
Król narodów godzien czci.
( Z hymnu Pange lingua - Sław, języku tajemnicę)
Sanguinisque pretiosi,
quem in mundi pretium
fructus ventris generosi
Rex effudit Gentium.
Sław języku tajemnicę
Ciała i najdroższej Krwi,
którą jako Łask Krynicę
wylał w czasie ziemskich dni,
Ten, co Matkę miał Dziewicę,
Król narodów godzien czci.
( Z hymnu Pange lingua - Sław, języku tajemnicę)
Rocznica ustanowienia Najświętszego Sakramentu, Wielki
Czwartek, zbyt bliski jest męki i
śmierci Chrystusa, aby można było oddać się
uczuciom niezmąconej radości. Dlatego w pierwszy czwartek po zakończeniu Okresu Wielkanocnego
zostało ustanowione specjalne święto, którego celem jest okazanie wdzięczności Bogu za
ustanowienie Najświętszego Sakramentu i za wszystkie łaski które nieustannie spływają z niego na Kościół. Do ustanowienia święta Bożego
Ciała przyczyniły się prośby św. Julianny z Cornillon (1258). Na cały Kościół
rozciągnął je papież Urban IV. Procesję dodano dopiero w XV wieku. Teksty
mszalne przypominają nam, że Eucharystia
jest przede wszystkim ofiarą uobecniającą krzyżową śmierć Pana Jezusa oraz pokarmem dusz
podtrzymującym nas w drodze do wiecznej ojczyzny. Eucharystia jest
również najgłębszym wyrazem jedności Kościoła. Kto godzi w jedność Kościoła, urąga Eucharystii.
[Mszał Rzymski opracowany przez o.o. benedyktynów tynieckich,
Poznań 1963]
