Niebo
jest naszą ojczyzną; na ziemi jesteśmy wygnańcami. Wskutek grzechów własnych i
grzechów naszych współbraci doznajemy wielu cierpień (antyfona na wejście). Dostrzegamy w
sobie choroby duchowe, które zagrażają życiu łaski (ewangelia). Dlatego z serc naszych wyrywa się modlitwa
pełna tęsknoty za wieczną ojczyzną (alleluja,
antyfona na ofiarowanie). Wiemy jednak, że Chrystus chce nas
zbawić. W Eucharystii podaje nam niebieskie lekarstwo na choroby dusz (sekreta). Eucharystia jest ostoją
nadziei i pociechą w naszym wygnaniu (antyfona
na komunię).
[Mszał Rzymski opracowany przez
o.o. benedyktynów tynieckich, Poznań 1963]
