Modlitwy
i śpiewy niedziel Przedpościa pochodzą z przełomu VI i VII wieku, kiedy to
najazdy barbarzyńców, trzęsienia ziemi i zarazy zdawały się grozić zagładą
Rzymowi i kulturze chrześcijańskiej. Odzwierciedlają one doskonale stan, w
jakim się znalazła ludzkość pozbawiona łaski uświęcającej. Przygniatają nas
grzechy, cierpienia i smierć. W naszym ucisku zwracamy się do Zbawiciela (antyfona na wejście, kolekta, graduał, traktus). Bóg wskazuje nam drogę
wyzwolenia: trzeba podbić nasze namiętności, za pomocą chrześcijańskiej ascezy
trzeba dojść do panowania nad sobą (lekcja).
Pan Bóg wzywa ludzi do tej pracy o różnej porze. Jak długo jesteśmy w stanie
doczesnej pielgrzymki, nigdy nie jest za późno. W pracy tej wspomaga nas łaska
płynąca z Ofiary Eucharystycznej.
[Mszał Rzymski opracowany przez o.o.
benedyktynów tynieckich, Poznań 1963]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.