Suche Dni są kwartalnymi dniami skupienia. Każde z Suchych Dni w ciągu roku
mają swoją szczególną intencję. Suche Dni Wielkiego Postu są dniami modlitw o
ducha pokuty – dlatego obchodzi się je na początku Wielkiego Postu.
Suche Dni wiosenne przypadające w Wielkim Poście – w środę, piątek i sobotę po pierwszej niedzieli Wielkiego Postu – mają umocnić w nas ducha tego okresu, który w całości poświęcony jest skupieniu i pokucie. W czytaniach liturgii stają przed nami Mojżesz i Eliasz, poszczący przez 40 dni, oraz Niniwici, którzy przez szczerą pokutę otrzymali przebaczenie. W Ewangelii Chrystus ostrzega dusze oczyszczone przed powtórnymi atakami szatana. Jako główny znak Boskiego posłannictwa Chrystus Pan zapowiada «znak Jonasza proroka», to jest zmartwychwstanie trzeciego dnia po śmierci.
W Suche Dni obowiązuje post ścisły, to znaczy powstrzymujemy się od pokarmów mięsnych i spożywamy tylko jeden posiłek do syta oraz dwa skromniejsze.
Suche Dni wiosenne przypadające w Wielkim Poście – w środę, piątek i sobotę po pierwszej niedzieli Wielkiego Postu – mają umocnić w nas ducha tego okresu, który w całości poświęcony jest skupieniu i pokucie. W czytaniach liturgii stają przed nami Mojżesz i Eliasz, poszczący przez 40 dni, oraz Niniwici, którzy przez szczerą pokutę otrzymali przebaczenie. W Ewangelii Chrystus ostrzega dusze oczyszczone przed powtórnymi atakami szatana. Jako główny znak Boskiego posłannictwa Chrystus Pan zapowiada «znak Jonasza proroka», to jest zmartwychwstanie trzeciego dnia po śmierci.
W Suche Dni obowiązuje post ścisły, to znaczy powstrzymujemy się od pokarmów mięsnych i spożywamy tylko jeden posiłek do syta oraz dwa skromniejsze.
[Mszał
Rzymski opracowany przez o.o. benedyktynów tynieckich, Poznań 1963]
