„ GAUDE, MATER POLONIA. PROLE FOECUNDA NOBILI, SUMMI REGIS MAGNALIA. LAUDE FREQUENTA VIGILI. ( O
ciesz się, Matko – Polsko, w sławne Potomstwo płodna! Króla królów . I najwyższego Pana wielkość. Uwielbiaj chwałą przynależną” (
hymn brewiarzowy o świętych) – śpiewa Kościół święty w Polsce w dzisiejszą
uroczystość wielkiego biskupa krakowskiego i męczennika, św. Stanisława.
Urodzony
w 1030 roku w Szczepanowie pod Krakowem. Studiuje teologię i prawo kanoniczne w Gnieźnie i
Paryżu. W roku 1071 zostaje biskupem
Krakowa, jego rządy diecezją krakowską przypadają na panowanie króla Bolesława
Śmiałego, z którym popada w konflikt. Król
wydaje na biskupa wyrok śmierci i osobiście go wykonuje dnia 11 kwietnia
1079 roku. Poćwiartowane zwłoki św. Stanisława zrastają się w cudowny sposób. Papież Innocenty IV
kanonizuje św. Stanisława w Asyżu w 1253 roku, zaś papież Klemens VIII wprowadza jego święto do
kalendarza Kościoła powszechnego. Wraz z Matką Najświętszą i św. Wojciechem, święty Stanisław jest
głównym patronem Polski. Ginąc w obronie moralności stał się następcą Dobrego
Pasterza . ” Jam jest pasterz dobry. Dobry pasterz życie swoje daje za owce
swoje”(ewangelia).Dobrym pasterzem był św. Stanisław, bo na wzór Boskiego
Pasterza Jezusa Chrystusa , dał życie za owce swoje.
[Rozmyślania liturgiczne –
Illuminare ,wyd.1965]
