Dzień pełnego triumfu Pana. Dokonało się zapoczątkowane
w chwili powstania z martwych uwielbienie. Pan wszedł także jako człowiek do
chwały Ojca i uczestniczy we władaniu i pełni władzy Boga nad niebem, ziemią i
podziemiem, nad umysłami i sercami.
„Przez czterdzieści
dni ukazywał się swoim Apostołom i mówił o królestwie Bożym. A podczas wspólnego posiłku kazał im nie
odchodzić z Jerozolimy, ale oczekiwać obietnicy Ojca: «Słyszeliście o niej ode Mnie - [mówił] - Jan chrzcił wodą, ale wy wkrótce zostaniecie ochrzczeni Duchem
Świętym». Zapytywali Go zebrani: «Panie, czy w tym czasie
przywrócisz królestwo Izraela?» Odpowiedział im: «Nie wasza
to rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą, ale gdy Duch
Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w
Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi».
Po tych słowach uniósł się w ich obecności w górę i obłok zabrał Go im sprzed oczu. Kiedy uporczywie wpatrywali się w Niego, jak wstępował do nieba, przystąpili do nich dwaj mężowie w białych szatach. I rzekli: «Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba».
[Dzieje Apostolskie 1,11 -11]
Po tych słowach uniósł się w ich obecności w górę i obłok zabrał Go im sprzed oczu. Kiedy uporczywie wpatrywali się w Niego, jak wstępował do nieba, przystąpili do nich dwaj mężowie w białych szatach. I rzekli: «Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba».
