Stacja u Św. Jana na Lateranie
W pierwszą niedzielę Wielkiego Postu Kościół podaje
nam program pracy nad odnowieniem życia chrześcijańskiego. W Wielkim Poście
mamy wszcząć walkę ze skutkami grzechu pierworodnego w naszej duszy. W ewangelii staje
przed nami Chrystus — nowy Adam pokonujący szatana. Zwycięstwo Chrystusa nad
potrójną pokusą jest zapowiedzią ostatecznego triumfu nad «księciem tego
świata», który Zbawiciel odniesie na krzyżu. Walka i zwycięstwo Głowy
Mistycznego Ciała przedłuża się w nas. Chrystus bowiem wysłużył nam łaskę do
przezwyciężania naszej pychy, zmysłowości i chciwości. Tkwiącym w nas
skłonnościom do grzechu mamy przeciwstawić modlitwę, post i jałmużnę. W lekcji św.
Paweł upomina, abyśmy nie zmarnowali łaski, którą Pan Bóg daje szczególnie
hojnie w tym świętym czasie. Naszą ufność w łaskę Bożą wyrażamy słowami psalmu
90, który znany jest jako pieśń Kto się w opiekę.
[Mszał Rzymski opracowany przez
o.o. benedyktynów tynieckich, Poznań 1963]