„ GAUDE, MATER POLONIA. PROLE FECUNDA NOBILI, SUMMI REGIS MAGNALIA.
LAUDE FREQUENTA VIGILI. ( O ciesz się, Matko – Polsko, w sławne Potomstwo płodna! Króla królów
i najwyższego Pana wielkość. Uwielbiaj chwałą przynależną” (
hymn brewiarzowy ) – śpiewa Kościół święty w Polsce w dzisiejszą uroczystość
wielkiego biskupa krakowskiego i męczennika, św. Stanisława. Urodzony w 1030
roku w Szczepanowie pod Krakowem. Studiuje
teologię i prawo kanoniczne w Gnieźnie i Paryżu. W roku 1071
zostaje biskupem Krakowa, jego rządy
diecezją krakowską przypadają na panowanie króla Bolesława Śmiałego, z którym
popada w konflikt. Król wydaje na
biskupa wyrok śmierci i osobiście go wykonuje dnia 11 kwietnia 1079 roku.
Poćwiartowane zwłoki św. Stanisława zrastają się w cudowny sposób. Papież Innocenty IV
kanonizuje św. Stanisława w Asyżu w 1253 roku, zaś papież Klemens VIII wprowadza jego święto do
kalendarza Kościoła powszechnego. Wraz z Matką Najświętszą i św. Wojciechem, święty Stanisław jest
głównym patronem Polski. Ginąc w obronie moralności stał się następcą Dobrego
Pasterza . ” Jam jest pasterz dobry. Dobry pasterz życie swoje daje za owce
swoje”(ewangelia).Dobrym pasterzem był św. Stanisław, bo na wzór Boskiego
Pasterza Jezusa Chrystusa , dał życie za owce swoje.
(Rozmyślania Liturgiczne - ILLUMINARE, wyd. 1965)
