Stacja u Św. Jana na Lateranie
W
pierwszą niedzielę Wielkiego Postu Kościół podaje nam program pracy nad
odnowieniem życia chrześcijańskiego. W Wielkim Poście mamy wszcząć walkę ze
skutkami grzechu pierworodnego w naszej duszy. W ewangelii staje
przed nami Chrystus — nowy Adam pokonujący szatana. Zwycięstwo Chrystusa nad
potrójną pokusą jest zapowiedzią ostatecznego triumfu nad «księciem tego
świata», który Zbawiciel odniesie na krzyżu. Walka i zwycięstwo Głowy
Mistycznego Ciała przedłuża się w nas. Chrystus bowiem wysłużył nam łaskę do przezwyciężania
naszej pychy, zmysłowości i chciwości. Tkwiącym w nas skłonnościom do grzechu
mamy przeciwstawić modlitwę, post i jałmużnę. W lekcji św.
Paweł upomina, abyśmy nie zmarnowali łaski, którą Pan Bóg daje szczególnie
hojnie w tym świętym czasie. Naszą ufność w łaskę Bożą wyrażamy słowami psalmu
90, który znany jest jako pieśń Kto się w
opiekę.
[Mszał Rzymski
opracowany przez o.o. benedyktynów tynieckich, Poznań 1963]
