„Niebiosa, rosę spuście nam z góry "
Oczekujemy rychłego przyjścia Pana.
„Niebiosa, rosę spuście nam z góry, sprawiedliwego wylejcie chmury”.
Niech się otworzy ziemia i wyda Zbawiciela” [ ant. na introit ]. W
dzisiejszej liturgii mszalnej występują trzy postacie adwentowe: Prorok
Izajasz w antyfonie na introit, Jan Chrzciciel w ewangelii i Maryja,
Matka i Dziewica, w antyfonie na ofertorium i komunię. Wszyscy troje
przypominają nam, że Pan blisko jest, gotujcie Mu zatem drogę – aby bez
przeszkód mógł przyjść do nas. „Krzywe drogi staną się proste, a ostre
wygładzone będą”. Wstępna część Mszy świętej jest pukaniem łaski do drzwi
duszy. Wołanie łaski dochodzi przez Izajasza i Chrzciciela, przez pieśni,
teksty, czytanie lekcji i ewangelii. „ Anioł Pański zwiastował Pannie Maryi
”. Z pozdrowieniem na ustach stoi łaska u drzwi naszego serca i prosi, by ją
wpuścić. Maryja wypowiada swoje „ Ecce ancilla Domini - Oto ja
służebnica Pańska”. Zupełne złożenie ofiary z siebie Bogu i jego
upodobaniu. „Niech mi się stanie według słowa twego”. W czasie świętego
przeistoczenia pełni czci oglądamy „zbawienie Boże”, Jezusa, Syna Bożego. „
Słowo stało się ciałem” .W komunii świętej przyjmujemy Go do naszego serca.
„Ecce Virgo concipiet – Oto Panna pocznie i porodzi Syna i nazwie imię
jego Emanuel ( Bóg z nami)” [ ant. na komunię ]. Takiego Bożego Narodzenia
wygląda święta liturgia adwentowa mówiąc: „ Okaż nam, Panie, twe miłosierdzie i
daj nam zbawienie twoje”, doskonałe zbawienie, ciał zmartwychwstanie i
błogosławione oglądanie Boga w niebie.” Gotujcie drogę Panu. Proste czyńcie
ścieżki Jego.
[Illuminare - Rozmyślania liturgiczne 1963]
Brak komentarzy:
Nowe komentarze są niedozwolone.