Serce Pana Jezusa czcimy jako symbol i wyraz miłości Pana Jezusa do nas.
Obraz Serca Pana Jezusa rysuje nam liturgia św. w
antyfonie na introit, ewangelii i w prefacji mszalnej. „Myśli Serca Jego od
pokolenia w pokolenie, aby wyrwał od śmierci ich dusze i karmił ich
w czasie głodu”(ant. na introit). „Pójdźcie do mnie, a ja was pokrzepię”(Mt
11,28). Myśli Jezusowe to tylko miłość i czynienie dobra. Ewangelia, prowadzi
nas pod krzyż „Gdy żołnierze podeszli do Jezusa i zobaczyli, że już
umarł, nie łamali nóg jego, ale jeden z żołnierzy włócznią otworzył bok Jego, a
natychmiast wypłynęła krew i woda”. Tajemnicę otwarcia włócznią Serca
Jezusowego odkrywa nam prefacja: „ aby Jego Serce, świątynia szczodrobliwości
Bożej, wylało na nas strumień miłosierdzia i łaski. To serce, w którym nigdy
nie gaśnie żar miłości dla nas, niechże będzie dla pobożnych
miejscem odpoczynku a dla pokutujących niechże stoi
otworem jako zbawienna ucieczka”. Rana Serca Jezusowego
jest bramą prowadzącą do zbawienia.
[
Rozmyślania liturgiczne –Illuminare III,
1964]
Brak komentarzy:
Nowe komentarze są niedozwolone.