Według starej tradycji Apostołowie Piotr i Paweł ponieśli równocześnie śmierć męczeńską za cesarza Nerona w roku 66 lub 67. Św. Piotr został ukrzyżowany na wzgórzu Watykańskim, a św. Paweł ścięty przy drodze Ostyjskiej. Pierwotnie odprawiano w Rzymie jedną Mszę w bazylice Św. Piotra, drugą w bazylice Św. Pawła, a trzecią w bazylice Św. Sebastiana, w której jakiś czas spoczywały ich relikwie. Drugą Mszę z czasem przeniesiono na dzień następny, a na dzień dzisiejszy zachowano Mszę poświęconą Św. Piotrowi. W modlitwach mszalnych odwołujemy się jednak do wstawiennictwa obu apostołów, którzy z wyboru Chrystusa odegrali wyjątkową rolę w rozszerzeniu Kościoła. Teksty mszalne przypominają wybór św. Piotra na głowę Kościoła, jego władzę (ewangelia, alleluja, antyfona na komunię) oraz szczególną opieką nad nim (antyfona na wejście, lekcja). Przywilej Piotra oraz specjalna opieka Boża przeszły na jego następców, biskupów rzymskich. Już dwa tysiące lat pełnią oni rolę opoki, na której wspiera się budowa Kościoła.
[Mszał Rzymski opracowany
przez o.o. benedyktynów tynieckich, Poznań 1963]
Brak komentarzy:
Nowe komentarze są niedozwolone.