W
pierwszych wiekach Kościoła w dzisiejszą niedzielę odprawiano Mszę kończącą
Wigilię suchedniową. Gdy nabożeństwo sobotnie przełożono na rano, ułożono na
niedzielę formularz mszalny, który powtarza myśli liturgii Suchych Dni.
Nadchodzi
chwila wypełnienia się proroctw. Wkrótce Maryja powije oczekiwanego Zbawiciela.
W antyfonie na ofiarowanie sławimy Ją i Jej Syna. W ewangelii czytamy
wezwanie, aby gotować drogi Panu. Prorok, przepowiadający przyjście
Odkupiciela, i św. Jan Chrzciciel, bezpośrednio poprzedzający Jego wystąpienie,
głoszą odwieczną potrzebę pokuty. Abyśmy dobrze mogli wykorzystać łaski Bożego
Narodzenia powinniśmy się do tego święta przygotować. Musimy prostować drogę
Pańską do naszej duszy. Chrystus nadchodzi jako Zbawiciel, ale nadejdzie
również jako Sędzia.
[Mszał Rzymski opracowany przez o.o. benedyktynów tynieckich, Poznań 1963]
Części stałe Mszy: Msza XVII, Credo I
Brak komentarzy:
Nowe komentarze są niedozwolone.