sobota, 28 listopada 2015

I Niedziela Adwentu - Msza Święta godzina 15.00


Przybliża się odkupienie
„Podnieście głowy wasze, bo przybliża się odkupienie wasze!” [ewangelia].Ponowne przyjście Pana Jezusa, przyjście na sąd, o którym opowiada ewangelia, oznacza dla Kościoła, dla nas wszystkich odkupienie. Nasze życie musi być ciągłym Adwentem, w którym wychodzimy na spotkanie odkupienia. „Do Ciebie, Panie, podnoszę mą duszę!. Boże mój, w Tobie ja ufam” [antyfona na introit]. „Drogi twe ukaż mi, Panie, a ścieżek twoich naucz mię, które do ciebie wiodą” [Ps 24]. Adwent jest zwrotem ku Bogu, ku Chrystusowi, przez potężną, głęboką tęsknotę za Odkupicielem. „Wzbudź Twą potęgę, prosimy Cię, Panie, i przybądź, abyśmy mogli się wyrwać  od niebezpieczeństw, które nam grożą wskutek grzechów naszych [kolekta]. Adwent jest  oczekiwaniem na jego przyjście w łasce, czasem otrząśnięcia się i oczyszczenia z ducha świata, z naturalnego sposobu myślenia i postępowania , z wszelkich niezbyt czystych i nie jedynie do Boga zdążających zamiarów i pobudek. „Gotujcie drogę Pańską, torujcie ścieżki Jego. Krzywe drogi staną się proste, a ostre wygładzone będą i każdy człowiek ujrzy zbawienie Boże” [Łk. 3,4]. „Gotujcie drogę Pańską” Oto uroczyście przychodzi Pan teraz, gdy w czasie przeistoczenia zstąpi na  nasze ołtarze. Przychodzi nieustannie wzywając łaskę, która puka do drzwi naszego serca. „Oto stoję u drzwi i pukam” [Apok 3,20]. Ustawiczny adwent, wciąż nowe, pełne łaski pojawianie się Pana. „ Pokaż mi, Panie, drogi Twoje i ścieżek Twoich mnie naucz. Kieruj mną według Twej prawdy i pouczaj mnie, Tyś bowiem Bóg  mój, Zbawiciel”.[ Psalm 24 ].
( Rozmyślania liturgiczne - 1963r. Illuminare I)