Oto Pan przychodzi.
Charakterystyczny dla liturgii drugiej
niedzieli Adwentu jest kościół stacyjny pod wezwaniem św. Krzyża
Jerozolimskiego.A zatem Jeruzalem, Syjon, Izrael dzisiejszej liturgii - to przed wszystkim Kościoł katolicki. „Ludu Syjonu, oto Pan przyjdzie – Populus Sion, ecce Dominus veniet”( ant. na introit).Tym
bardziej z wdzięcznym sercem wyjdźmy
naprzeciw Niego. Już zajął swe
stanowisko Chrzciciel, gotujący Mu drogę:” Oto posyłam Anioła swego przed
obliczem twoim, który przygotuje drogę twą przed tobą”(ewnagelia). Dzisiejsza liturgia żyje całkowicie myślą: Pan
przyjdzie do swego miasta, do królestwa Bożego – Kościoła świętego i do duszy
chrześcijanina. „Gotujcie drogę Panu”
prostujcie ścieżki i drogi, poprawiajcie je na te wielką chwilę. „Ludu Syjonu,
oto Pan przyjdzie by zbawić narody; Pan da posłyszeć swój głos pełen chwały i
uraduje się serce wasze”( ant. na introit). „Ucieszyła mnie wieść
pożądana, pójdziem do domu naszego Pana (Alleluja),
gdyż należymy do społeczności Kościoła Świętego, do Ciała Chrystusowego! Pan
przyjdzie aby zbawić narody. „ Bóg chce , żeby wszyscy ludzie byli zbawieni i
doszli do poznania prawdy. Zaprawdę! „Bóg jest miłością”. W tym się okazała
miłość Boża ku nam, że Bóg zesłał na świat Syna swego jednorodzonego, abyśmy
przezeń żyli. Na tym polega miłość, że
nie my umiłowaliśmy Boga, ale On pierwszy
umiłował nas i zesłał Syna swego jako przebłaganie, również i za nas.
Uwielbiajmy zatem Boga za miłosierdzie jego i wychwalajmy imię jego. „ Powstań
więc, Jeruzalem, duszo chrześcijańska i stań na pagórku wysokim, a patrz jak
radość idzie ku tobie do Boga twego”(
ant. na komunię).
( Rozmyślania liturgiczne - Illuminare I )
