„
Błogosławiona jesteś, Panno Maryjo, od Pana, Boga wysokiego, ponad wszystkie
niewiasty na ziemi ”.
Pośrodku
Adwentu umieszcza liturgia święta świetlaną uroczystość Niepokalanego Poczęcia
Najświętszej Maryi Panny. W Maryi wschodzi nam słońce odkupienia i przygotowuje
się Boże Narodzenie. Syn Boży ogłasza swe przybycie.” Cała piękna jesteś
Maryjo, a zmazy pierworodnej nie masz w
Tobie. Szata Twa biała jako śnieg, a oblicze jaśniejące jako słońce. Tyś sławą Jeruzalem. Tyś radością Izraela. Tyś
chwałą narodu naszego ”.Tak! Taką musi być ta, w której pragnie zamieszkać Bóg.
Musi być światłością, czystością, niepokalanością, czystym zwierciadłem chwały
i świętości Boga! Do czystych przychodzi Bóg! Niepokalana, Przeczysta, łaski
pełna – jest nasza. Dzięki swej niepokalaności i absolutnej czystości mogła i
śmiała począć Syna Bożego. Tworząc jedność z Maryją w jedności Ciała
Chrystusowego, wyśpiewujemy radosną
pieśń z serca Maryi i z serca Kościoła świętego: „Pełen radości jestem w Panu i
rozraduje się dusza moja w Bogu moim,
gdyż mnie przyodział w szaty zbawienia. „
Ave Maria. Zdrowaś Maryjo, łaski pełna. Pan z Tobą. Błogosławiona Tyś między
niewiastami”( ant. na ofertorium). „Bądź pozdrowiona, łaski pełna, świętsza
ponad wszystkich Świętych, wznioślejsza
ponad chóry anielskie, wyższa ponad wszystkie stworzenie. Cała piękna jesteś
Maryjo. Niezwykle czysta musi być dusza, w której ma Bóg zamieszkać. „ Domum tuam, Domine, decet sanctitudo – Dom
i miejsce, które obierasz sobie za mieszkanie, Panie, musi być święte” ( ps.
92.5). „ Trahe nos post te –
Pociągnij nas, Niepokalana za sobą!” Pragniemy czystości. Uproś nam, Ty
Przeczysta, czystości!.
( Illuminare 1962 - Rozmyślania liturgiczne)
