"Niebiosa,
rosę spuście nam z góry "
Oczekujemy
rychłego przyjścia Pana. „Niebiosa, rosę spuście nam z góry,
sprawiedliwego wylejcie chmury”. Niech
się otworzy ziemia i wyda Zbawiciela” [ ant.
na introit ]. W dzisiejszej liturgii
mszalnej występują trzy postacie adwentowe: Prorok Izajasz w antyfonie na introit, Jan Chrzciciel w ewangelii i Maryja, Matka i
Dziewica, w antyfonie na ofertorium i komunię. Wszyscy troje przypominają nam,
że Pan blisko jest, gotujcie Mu zatem drogę – aby bez przeszkód mógł przyjść do
nas. „Krzywe drogi staną się proste, a ostre wygładzone będą”. Wstępna część
Mszy świętej jest pukaniem łaski do
drzwi duszy. Wołanie łaski dochodzi
przez Izajasza i Chrzciciela, przez pieśni, teksty, czytanie lekcji i
ewangelii. „ Anioł Pański zwiastował
Pannie Maryi ”. Z pozdrowieniem na ustach stoi łaska u drzwi naszego serca i
prosi, by ją wpuścić. Maryja wypowiada swoje „ Ecce ancilla Domini” - Oto
ja służebnica Pańska”. Zupełne złożenie
ofiary z siebie Bogu i jego upodobaniu. „Niech mi się stanie według słowa
twego”. W czasie świętego przeistoczenia pełni czci oglądamy „zbawienie Boże”,
Jezusa, Syna Bożego. „ Słowo stało się ciałem” .W komunii świętej przyjmujemy
Go do naszego serca. „Ecce Virgo
concipiet – Oto Panna pocznie i porodzi Syna i nazwie imię jego Emanuel (
Bóg z nami)” [ ant. na komunię ]. Takiego Bożego Narodzenia wygląda święta
liturgia adwentowa mówiąc: „ Okaż nam, Panie, twe miłosierdzie i daj nam
zbawienie twoje”, doskonałe zbawienie, ciał zmartwychwstanie i błogosławione
oglądanie Boga w niebie.” Gotujcie drogę Panu. Proste czyńcie ścieżki Jego.
Brak komentarzy:
Nowe komentarze są niedozwolone.